درصورتی‌که زائر نتواند اين عبارات را به عربى صحيح ادا كند، بايد آن را ياد بگيرد و اگر نتواند، يا وقت نباشد، كافى است ديگرى شمرده شمرده براى او بخواند و او تكرار نمايد و چنانچه قادر بر تلفّظ صحيح نباشد، احتياط آن است آنچه را مى‌تواند بخواند و ترجمه آن را نيز بگويد.
تمام چيزهايى كه در لباس نمازگزار شرط است در دو جامه احرام نيز شرط مى‌باشد؛ بنابراين لباس‌های احرام بايد پاك باشد و از اجزاى حيوان حرام‌گوشت، يا ابريشم خالص و زربفت نباشد. (در اين حكم، بنا بر احتياط واجب، فرقى ميان زن و مرد نيست، هرچند در نماز در مورد پارچه ابريشم و زربفت ميان زن و مرد تفاوت است).
احتياط واجب آن است از افزودن لبّيك پنجم و عبارات ديگر خوددارى شود؛ مگر آنچه در مستحبات لبیک بیان‌شده است؛ و چنانچه لبیک آخر را عمداً بگويد ضررى به احرام و تلبیه نمى‌زند. هرچند کار خلاف احتیاط کرده است.
«مکه» ميقات براى حج تمتّع است؛ يعنى پس از انجام عمره، براى اداى مناسك حج، كه نخستين عمل آن رفتن به «عرفات» است، از شهر مکه احرام مى‌بندد.
در احرام فقط یک‌بار لبّيك گفتن (به صورتی كه گفته شد) واجب است و بعدازآن، مستحب است آن را در حالات مختلف به مقدار امكان تكرار كند؛ يعنى در موقع سوارشدن بر مركب و پياده شدن و گذشتن از پستی‌ها و بلندی‌ها و پس از خواب و بعد از نمازها تكرار مى‌نمايد.
هرگاه از روى سهو، يا غفلت، يا جهل، طواف واجب را بدون وضو انجام دهد باطل است و بايد آن را اعاده نمايد. همچنين اگر با حال جنابت، يا حيض، يا نفاس يا استحاضه بدون انجام وظائف آن، انجام دهد.
حكم پوشیدن دو جامه احرام مخصوص مردان است و براى زنان پوشيدن دو جامه احرام، نه زير لباس‌ها و نه روى لباس‌ها، لازم نيست. بلكه همان لباس‌ها، لباس احرامشان محسوب مى‌شود.
حج بر سه گونه است: «حج تمتّع»، «حج قِران» و «حج اِفراد».
