با توجّه به این‌که نظام بر اساس اسلام بناشده، چنین تضادی متصوّر نیست مگر کسانى که یا به مسائل اسلامى توجّه ندارند، یا به مصالح نظام.
در فقه اسلامى اصطلاح خاصی براى این دو موضوع نیست. اگر در کلمات فقها به کار رود، مراد همان معنى عرفى است. خبر واقعیتی را بیان می‌کند، ولى تبلیغ به‌منظور ترغیب و تشویق به چیزى یا کارى صورت می‌گیرد.
هرگاه وارث ميّت فقط جد و جدّه پدرى باشند، مال سه قسمت می‌شود دو قسمت را جد و يك قسمت را جدّه می‌برد و اگر جد و جدّه مادرى باشند مال به‌طور مساوى ميان آنها تقسيم می‌شود.
یک‌چهارم اموال آن مرد (به‌غیراز زمين) به زوجه مسلمانش مى‌رسد و بقيّه تحويل حاكم شرع داده می‌شود.
مهریه از اموال زن است و مانند سایر اموال، طبق قانون ارث بین ورثه‌اش تقسیم می‌شود.
باوجود اجداد مادرى، به عموها و عمّه‌ها چيزى نمى‌رسد.
تا وقتی حتی يك نفر از هر گروهی زنده‌اند اولاد آنان ارث نمىبرند و تا اولاد آنها زنده‌اند اولاد آنها ارث نمىبرند و تنها يك استثناء دارد و آن اينكه: در گروه سوم اگر ميّت عموى پدرى و پسرعموی پدرى و مادرى داشته باشد، عموى پدرى ارث نمىبرد و مال به پسرعموی پدر و مادرى مى‌رسد.
هرکدام از جد و جدّه یک‌ششم می‌برند و بقیّه میان سه خواهر تقسیم می‌شود.
اگر وارث، جد و جدّه پدرى (يا پدر و مادرى) با برادران پدرى (يا پدرى و مادرى) باشند جد، حكم يك برادر و جدّه، حكم يك خواهر را دارد و ارث را در ميان خود چنان تقسيم مىكنند كه سهم هر مرد دو برابر سهم زن شود.
اگر وارث، جد يا جدّه مادرى (يا هر دو) با برادران مادرى باشد، جد در حكم يك برادر و جدّه در حكم يك خواهر است و مال را در ميان خود به‌طور مساوى تقسيم مىكنند.
اگر وارث فقط زن يا شوهر و جد و جدّه پدرى و جد و جدّه مادرى او باشند، زن يا شوهر، ارث خود را مى‌برند و يك قسمت از سه قسمت اصل مال را به جد و جدّه مادرى مىدهند كه به‌طوری مساوى ميان خود تقسيم مىكنند و بقيّه به جد و جدّه پدرى مى‌رسد و سهم جد دو برابر جدّه است.
