هزینه‌هاى معمولى و متعارف را که براى گرفتن مطالبات در میان مردم رایج است نمی‌توانید بگیرید ولى اگر هزینه‌هاى فوق‌العاده‌ای بپردازید می‌توانید بگیرید، البتّه درصورتی‌که طرف مقابل دیون خود را به‌موقع نپردازد.
هزینه های واجبات دفن را جایز نیست و تنها می توانند هزینه های اضافی بر واجبات دفن را بگیرند.
هزینه های واجبات دفن را جایز نیست و تنها می توانند هزینه های اضافی بر واجبات دفن را بگیرند.
جزیه گرفتن از تمام آن‌ها جایز است، مگر اینکه منشأ آثار نامطلوبی شود؛ در ضمن بدانید جزیه غالباً مبلغ مختصری است و در برابر آن حکومت اسلامی دفاع از جان و مال و ناموس آن‌ها را به عهده‌دار.
دیه جنبه جبران خسارت مادّى دارد و جانى زائد بر دیه مقرّره را شرعاً ضامن نیست ولی اگر هزینه لازم و ضروری برای درمان بیشتر شود (چه مرد و چه زن) بنابر احتیاط واجب زائد بر آن بر عهده جانی است، البتّه حداقل لازم براى جبران خسارت را می‌پردازد نه بیشتر از آن.
جایز نیست و تنها میتواند اجرت را در مقابل ایاب و ذهاب یا بیان احکام مستحب و مانند آن بگیرد.
جايز است، ولى بهتر اين است كه پول را در مقابل اجازه برداشتن عضو بگيرد، نه در مقابل خود عضو.
اگر واقعاً وضع بيمار غیرعادی است، قرارداد مخصوص مانعى ندارد; ولى درهرحال انصاف را رعايت كند.
اگر با رضایت بیمار (طرفین) باشد اشکالی ندارد در غیر این صورت بر اساس عرف و عادت عمل شود.
در صورتی که آب مزبور وقف شده، نمی توانند چیزی در مقابل آن دریافت کنند مگر در صورتی که کار جدیدی بر آن آنجام داده باشند که در این صورت مطابق نظر کارشناسان می توانند اجرت المثل را دریافت نمایند.
طبق مقررات حوزه جایز نیست مگر اینکه مسئولین با علم به این مطلب که طلبه نیستید بپردازند.
صیغه 99 ساله حکم عقد دائم را دارد، بنابر این گرفتن حقوق جایز نیست و شما هم نمی توانید در آن تصرف کنید مگر آنکه مجبور باشید و در صورت تصرف باید معادل آن را هر زمان توانستید به فقرا صدقه دهید.
