در بلوغ سنّ خاصی معتبر است و باید از طرق معتبر اثبات شود. البتّه بلوغ علائم دیگرى نیز دارد.
هرگاه دختران و پسران نابالغ هوشیارى کافى براى درک خوبى و بدى بعضى از کارها داشته باشند (مثلاً قُبح و زشتى قتل نفس، یا لزوم آگاه ساختن کسى که نابیناست و بر لب پرتگاه است را درک کنند) موظّف هستند که به حکم عقلشان عمل کنند.
تغییر مرجع تقلید به جهت فتوایی که اعمال قبلی صحیح شود خالى از اشکال نیست.
در صورتي كه يقين داريد، بعضي ديگر از علامات بلوغ قبل از سن 15 سالگي حاصل شده و نماز و روزه را تا آن سن بجا نياورده ايد، بايد قضا كنيد اما كفاره ندارد.
منظور از عبارت مذكور احتياط واجب مي باشد که مقلّد مى تواند عمل به احتياط كند يا به مرجع ديگرى مراجعه نمايد.
کافی نیست و ملاك يقين است.
اين كار عدول محسوب می‌شود نه تبعيض؛ و عدول جايز نيست.
حكم حاكم شرع در هر مسئله‌ای نافذ است؛ چه در مورد شعائر حسينى يا ديگر مسائل؛ ولى توجّه داشته باشيد كه بين حكم و فتوا تفاوت وجود دارد. در فتوا، هر كس مطابق نظرات مرجع خويش عمل مى‌كند، ولى در حكم تفاوتى بين مقلّد و غير مقلّد نيست.
در مورد وجوب بقاء بر مجتهد متوفاى اعلم نيز شرط عمل به مسائل او وجود دارد.
در مسائلی که به فتوای میت عمل کرده باقی می‌ماند، در باقی مسائل هر چه باشد از حی تقلید می‌کند.
در مسائلی که به فتوای میت عمل کرده باقی می‌ماند؛ در باقی مسائل هرچه باشد از حیّ تقلید می‌کند.
