مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اشکالی ندارد،البته توجه داشته باشید که در زكات فطره مانند زكات مال قصد قربت لازم است، يعنى بايد براى اطاعت فرمان خدا زكات فطره بدهد و نيّت فطره نيز شرط است.

وقت نماز عید فطر و قربان از اول آفتاب است تا ظهر، ولی مستحب است نماز عید قربان را بعد از بلند شدن آفتاب بخواند و در عید فطر مستحب است بعد از بلند شدن آفتاب افطار کند و زکات فطره را بدهد و بعد نماز عید را بجا آورد.

درصورتی‌که هم‌اکنون می‌توان بعد از تعمیر حسینیه، از آن استفاده کرد؛ هزینه کردن مبلغ مزبور مانعی ندارد.

در اداى زكات نبايد كوتاهى كرد يعنى موقعى كه زكات واجب می‌شود بايد آن را به فقير يا حاكم شرع برساند، ولى اگر منتظر فقير معينى باشد يا بخواهد به فقيرى بدهد كه از جهتى برترى دارد می‌تواند انتظار او را بكشد، ولى احتياط واجب آن است كه در اين صورت زكات را از مال جدا كند.

بنابر احتیاط واجب، تصرّف فرزندان باید با اجازه حاکم شرع باشد؛ ولی استفاده نوه‌ها که جزء ورثه نیستند اشکالی ندارد. ضمناً وصی می‌تواند زکات را بگیرد و به فرزندان و نوه‌ها بدهد.

هرگاه فرزندى به کتاب‌های علمى دينى احتياج دارد پدر می‌تواند براى خريدن آن‌ها به او زكات دهد.

شخص نيازمند می‌تواند مركب سوارى موردنیاز و همچنين خانه‌ای كه به آن احتياج دارد و سرمايه لازم براى کسب‌وکار را از زكات تهيّه كند و در اين قسمت بايد به آن مقدار كه براى نياز و حفظ آبروى او لازم است قناعت كند.

هنگامی‌که حاكم شرع مبسوط اليد است يعنى می‌تواند احكام اسلام را اجرا نمايد احتياط واجب آن است كه زكات را به او دهند، يا به اجازه او مصرف كنند و اقدام اشخاص به تقسيم آن بدون اذن حاكم شرع در اين صورت اشكال دارد.

حاكم شرع می‌تواند مأمورى براى جمع‌آوری زكات تعيين كند تا بعد از جدا كردن گندم و جو از کاه، يا خشک شدن خرما و انگور، زكات را جمع‌آوری كند و اگر از پرداختن زكات كه حقّ محرومان است خوددارى نمايند می‌تواند به‌زور از آن‌ها بگيرد.

مكروه است انسان از مستحق بخواهد كه زكاتى را كه به او داده به خودش بفروشد، ولى اگر مستحق بخواهد زكاتى را كه گرفته تبديل به پول كند، كسى كه زكات را به او داده بر ديگران مقدّم است.

كسى كه زكات بر ذمّه دارد و از فقيرى طلبكار است، می‌تواند طلب خود را از باب زكات حساب كند، حتّى اگر فقير بدهكار از دنيا برود می‌تواند بدهى او را از زكات محسوب دارد، امّا اگر چيزى از خود گذاشته كه به‌اندازه بدهى اوست بنابر احتياط واجب نمى‏توان بدهى او را از زكات حساب كرد.