در فرض سؤال اگر مالی را به‌عنوان زکات فطره جدا کرده است همان را باید بدهد و الا اولویتی در پرداخت نسبت به یکدیگر ندارند، ولی چنانچه موقعى كه دادن زكات فطره واجب بوده فطره را نداده و یا كنار هم نگذاشته، احتياط مستحب آن است كه بعداً به نيّت «ما فى الذّمّه» يعنى بدون اينكه قصد ادا و قضا كند فطره را بدهد.
اگر نداند كه آبيارى با آب باران بوده يا با آب چاه و مانند آن، فقط یک‌بیستم بر او واجب است.
معیار قیمت روز بذرافشانى است ولی بنا بر احتیاط مستحب مخارجى را که براى زراعت کرده از حاصل کسر نکند، همچنین قیمت تخمى را که براى زراعت پاشیده است.
اگر درخت خرما يا انگور در يك سال دومرتبه ميوه دهد چنانچه روی‌هم به مقدار نصاب باشد، زكات آن را بناتر احتياط واجب بايد بدهد.
احتياط واجب آن است كه به هر فقير از زكات نصاب اول نقره (يعنى به‌اندازه دو مثقال و 15 نخود) كمتر ندهد و اگر از چيز ديگر مانند گندم و جو زكات مىدهد نيز قيمت آن كمتر از اين مقدار نباشد.
همه آن را به مصرف فقیر عام برسانند تا مشکلی ایجاد نشود.
مسافرى كه خرجى او تمام‌شده، يا اموالش به سرقت رفته، يا مركبش ازکارافتاده، چنانچه سفر او سفر معصيت نباشد و نتواند با فروختن چيزى يا قرض كردن مالى خود را به مقصد برساند، می‌تواند زكات بگيرد، هرچند در وطن خود فقير نباشد و لازم نيست بعد از رسيدن به وطن مقدارى را كه از باب زكات گرفته برگرداند، ولى اگر بعد از رسيدن به وطن چيزى از زكات زياد آمده باشد بايد آن را به حاكم شرع بدهد و بگويد زكات است.
اگر محصول زراعت او خوب و بد دارد بايد زكات هرکدام را از خود آن بدهد و يا قيمتش را حساب كند و نمىتواند زكات همه را از جنس بد بدهد و اگر همه را از خوب بدهد بهتر است.
درصورتی‌که حکومت اسلامی توانایی داشته باشد باید از محل زکات (اگر در اختیار دارد) دیون مدیونین را بپردازد و کافى است که آن‌ها ظاهر الصّلاح باشند.
درصورتی‌که وکالت داده‌اند از قبل صحیح است ولی اگر وکالت نداشته صحیح نیست.
