مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اجابت شوهر مقدّم است، ولى اگر به نماز بپردازد گناه کرده، امّا نماز او باطل نیست و اجابت دعوت شوهر (درصورتی‌که در حدّ معمول و معقول باشد) مقدّم است.

اگر عدّه رجعى بوده، نگه داشتن عدّه وفات لازم است؛ ولى در عدّه بائن، تکمیل همان عدّه طلاق کافى است.

طلاق مزبور در هر حال محکوم به صحّت است زیرا ادّعاى شوهر در مورد مواقعه قبل از طلاق در فرض مسأله پذیرفته نیست.

تا چهار ماه مهلت دارد از قسم خود برگردد و کفّاره بدهد، بعد از چهار ماه حاکم شرع او را مخیّر مى کند که یا از قسم خود برگردد و یا طلاق دهد، اگر هیچ کدام را قبول نکرد او را به زندان مى افکند و کار را بر او سخت مى گیرد که یکى از آن دو برنامه بالا را انجام دهد و اگر این امور ممکن نباشد و زوجه به عسر و حرج بیفتد حاکم شرع مى تواند او را طلاق دهد.

بدون اجازه همه شرکا هر اقدامی درباره این خانه صحیح نیست و در صورت تعلق مبلغی بابت بیمه خسارت، متعلق به همه ورثه است.

درصورتی‌که زن قصد تبعيت از شوهر را در محل سکونت داشته باشد و زوج قصد رفتن به وطن زوجه را جهت سکونت مستمر نداشته باشد، نماز زوجه در وطن سابقش شکسته است مگر اينکه پس از ازدواج به‌طور متوسط سالانه 3 يا 4 ماه در آنجا سکونت داشته باشد.

در صورتی که واقعا در عرف سبب توهین می شود به این وصیت عمل نکنید و او را در جای مناسب دیگری دفن کنید.‌

درصورتی‌که آن خانواده نسب خویشاوندی با او نداشته‌اند چیزی از اموال او را ارث نمی‌برند، اگر ممکن است وارثان واقعی را پیدا کنند و به آنها بدهند و اگر دسترسی نیست آن اموال را باید به حاکم شرع داد و زیر نظر او صرف نیازمندان بشود.

چنانچه در عدّه، رجوع به بذل خود کرده اید و به شوهر اطّلاع داده اید، حق دارید بذل خود ر ابازپس گیرید و اگر خبر نداده اید عده گذشته است کافى نیست و هر گاه دفتردار متکفّل این کار شده و کوتاهى کرده است ضامن مى باشد.

زن باید از شوهرش جدا شود و نیازی به طلاق نیست.

کفاره ندارد.

نمازها را باید به‌صورت کامل اعاده کند.