اگر نذر كند در هر هفته روز معيّنى (مثلًا روز جمعه) را روزه بگيرد، چنانچه يكى از جمعه ها مصادف با عيد فطر يا قربان شود، يا عذر ديگرى مانند حيض براى او پيش آيد، بايد روزه را ترك كند و احتياطاً قضاى آن را به جا آورد.
اگر در اثناء نماز به خاطر عذرى نيّت فرادا كند نمىتواند دوباره به جماعت برگردد و نيز اگر مردّد شود كه نيّت فرادا كند يا نكند و بعد تصميم بگيرد نماز را به جماعت تمام كند جماعت او اشكال دارد، امّا هرگاه شك كند كه نيّت فرادا كرده يا نه بنا مىگذارد بر اينكه نيّت فرادا نكرده است.
احتیاط آن است که این‌گونه افراد نماز فرادا بخوانند و یا اینکه بعد از جماعت نماز را اعاده کنند.
پسر بزرگ نماز و روزه‌های والدین را که به خاطر عذر فوت‌شده باید قضا کند و غیرازآن واجب نیست ولى احتیاط مستحب است.
آنچه از روى عذر از آنها قضا شده را باید فرزند بزرگ‌تر به مقدار توانایى قضا کند.
احتیاط آن است که پسر دوم نمازهایی که از روی عذر، از پدر قضا شده است را بجا آورد.
این موضوع عذر جهت عدم شرکت محسوب نمی‌شود.
منظور از عذر هر چیزی غیر از عمد است مثل خواب ماندن یا فراموشی یا پاک شدن از حیض بعد از نیمه‌شب و مانند آن، بنابراین کار داشتن و میهمان داشتن عذر محسوب نمی‌شود.
نمازهايى را كه با غسل جبيره اى مى خوانند اعاده ندارد، مگر اين كه قبل از پايان وقت نماز، عذر برطرف شود، در اينجا بنابر احتياط واجب، نماز را اعاده كنند.
كسى كه وظيفه او غسل جبيره اى است، چنانچه مى داند تا آخر وقت عذر او برطرف نمى شود مى تواند در اوّل وقت نماز بخواند، امّا اگر اميد دارد كه تا آخر وقت عذر او برطرف شود احتياط واجب آن است كه صبر كند.
