احتیاط آن است که از نو تقصیر کند.
كسانى كه محاسن دارند، چنانچه پوست صورت از لاى موها پيدا باشد بايد آب را به پوست برسانند و اگر پيدا نباشد شستن روى مو كافى است و رسانيدن آب به زير آن لازم نيست.
هرگاه مکلف شك كند كه موى صورت او به اندازه اى است كه پوست از لاى آن پيدا است يا نه، بنابر احتياط واجب هر دو را بشويد.
درصورتی‌که از این نظر ضرورتى احساس کنید، می‌توانید همان مو را مسح کنید.
چنانچه مسح بر روی یک‌چهارم سر که در قسمت جلو واقع شده است کشیده شود کافی است.
رنگ اشكالى ندارد، ولى مايعاتى كه لایه هایی از آن می ماند مانع رسيدن آب است.
درصورتی که مانع رسیدن آب به بدن نباشد اشکالی ندارد و اگر مانع باشد تنها در صورت ضرورت جایز است، و در این صورت حکم جبیره دارد مگر این که واقعا کشت حقیقی باشد و جزء بدن شود و در صورت تشرف به حج در فرض اوّل باید یک کفّاره برای عمره و یک کفّاره برای حج بدهد.
هرگاه مانع رسيدن آب به بدن نباشد اشكالى ندارد و اگر مانع باشد تنها در صورت ضرورت جايز است و در اين صورت، حكم جبيره دارد مگر اينكه واقعاً كشت حقيقى باشد و جزء بدن شود.
احتیاط واجب آن است که آن را باز نمایند.
در فرض سؤال کافی است همان محل را بنا بر احتیاط واجب به نیت غسل بشویند.
هرگاه موى خود را به بدن ميّت بزند، يا دست به موى ميّت برساند، احتياط واجب آن است كه غسل كند.
تفاوتی با موی حیوانات حرام‌گوشت ندارد، لذا نماز با آن اشکال دارد.
