چگونگی محاسبه ایام حیض
چگونگی محاسبه ایام حیض را بیان فرمایید؟
اگر زن در بين روز خون ببيند، از ساعتي که خون ديده تا همان ساعت در فردا را يک روز حساب مي کند. اما اگر بين غروب آفتاب تا اذان صبح خون ببيند تا غروب آفتاب فردا را يک روز حساب مي کند.
اگر زن در بين روز خون ببيند، از ساعتي که خون ديده تا همان ساعت در فردا را يک روز حساب مي کند. اما اگر بين غروب آفتاب تا اذان صبح خون ببيند تا غروب آفتاب فردا را يک روز حساب مي کند.
هر گاه خون مزبور بر اثر جراحتى باشد که بخاطر آن دستگاه حاصل مى شود هیچ حکمى جز آب کشیدن محل ندارد و اگر عادت ماهیانه را تحریک و طولانى کند احکام عادت ماهیانه بر آن جارى مى شود، ولى در هر حال بیش از ده روز خون حیض محسوب نمىشود، حتّى اگر عادت او کمتر از ده روز باشد، باید همان را عادت قرار دهد. مگر این که بر اثر گذشت زمان مقدار زمان عادت او عوض شود.
در فرض سؤال روز ملاک است و شب یازدهم وشب آخر جزء ایام عادت محسوب نمی شود و باید طبق احکام استحاضه رفتار کند.
مدّت حيض بيشتر از ده روز نمى شود، بنابراین چنانچه بیشتر از ده روز شود استحاضه محسوب می شود.
اگر خانمى است که عادت ماهانه مرتب دارد و در زمان عادت لكّه اى را مشاهده كرده كه سه روز ادامه داشته حكم به حيض مى شود،گر چه فاقد صفات باشد، اما اگر دارای عادت نباشد استحاضه محسوب می شود.
اگر كمتر از سه روز خون ببيند و پاك شود، بعداً سه روز يا بيشتر خون ببيند با نشانه هاي حیض، فقط خون دوم حيض است.
دخترى كه نمى داند نه سالش تمام شده يا نه، اگر خونى ببيند كه نشانه هاى حيض را نداشته باشد، حيض نيست و اگر نشانه ها را داشته باشد و اطمينان حاصل كند كه حيض است، دليل بر اين است كه نه سالش تمام و بالغ شده است.
خونى را كه دختر پيش از تمام شدن نه سال مشاهده می کند، حكم حيض ندارد و اگر مربوط به زخم و جراحتى نباشد، استحاضه است.
عفونت و ترشحات معمولي زنان و دختران که آلوده به خون نيست، پاک است و غسل ندارد، اما چنانچه به اوج لذت جنسي برسند و همزمان رطوبتي از آنها خارج گردد (که غالبا همراه با سستي بدن است) رطوبت مذکور حکم مني دارد، نجس است و بايد غسل جنابت کنند. البته در صورت شک وظيفه اي ندارند.
درصورتیکه امکان پاککردن آن نیست، روی آن را با چسب ببندید و غسل و وضوی جبیره ای بگیرید.
هرگاه در صورت يا دستها بريدگى است كه خون آن بند نمىآيد و آب براى آن ضرر ندارد، بايد در آب كر يا جارى فروبرد، يا زير شير آب بگيرد و قدرى فشار دهد كه خونبند بيايد و وضوى ارتماسى بگيرد، امّا اگر آب ضرر دارد بايد به دستور وضوى جبيره، عمل كند.
همين كه نجاست از بين برود پاك می شود، مثلًا اگر از لثه ها خون بيرون آيد و در آب دهان از بين برود يا خون رابيرون بريزد آب كشيدن داخل دهان لازم نيست، و ملاقات در باطن دهان و غیر آن موجب نجاست نمی شود بنابراین اگر دندان مصنوعى در دهان باشد، آب كشیدن آن لازم نیست.