هرگاه بدن حيوان، نجس شود همین‌که عين نجاست برطرف شود، بدن حيوان پاك می‌گردد، مثلاً اگر منقار پرنده خون‌آلود باشد يا حيوانى روى چيزهاى آلوده بنشيند، همین‌که خون و آلودگى برطرف شد، بدن حيوان پاك است.
با توجه به اینکه رطوبت قابل‌سرایت وجود نداشته، فرش نجس نشده است و با جارو کردن، شک وجود عین نجاست در فرش از بین می‌رود.
همين كه نجاست از بين برود پاك می شود، مثلًا اگر از لثه ها خون بيرون آيد و در آب دهان از بين برود يا خون رابيرون بريزد آب كشيدن داخل دهان لازم نيست، و ملاقات در باطن دهان و غیر آن موجب نجاست نمی شود بنابراین اگر دندان مصنوعى در دهان باشد، آب كشیدن آن لازم نیست.
این حکم تنها در مورد حیوانات است و در غیر آن‌ها جاری نیست.
هرگاه غذا دردهان یا لاى دندان‌ها باقی‌مانده باشد و داخل دهان خون بیاید، چنانچه نداند که خون به غذا سرایت کرده، خوردن آن غذا اشکالی ندارد ولی اگر می‌داند که خون به آن رسیده، نجس نیست ولی خوردن آن غذا حرام است مگر اینکه خون در آن غذا مستهلک شود.
جايى از لب و مانند آن‌که انسان نداند جزء ظاهر بدن است يا باطن، اگر نجس شود بايد آن را آب بكشد.
احتیاط واجب این است که محل اتصال دو لب نیز به هنگام نجس شدن شسته شود.
