هرگاه لباس داراى آستر است اگر خون به آستر نیز سرایت کند هرکدام خون جداگانه‌ای حساب می‌شود، ولى در پارچه اگر زیاد ضخیم نباشد و از یک‌طرف به‌طرف دیگر سرایت کند، پشت‌وروى آن‌یکی محسوب می‌شود.
در صورتیکه از مجرای طبیعی خونی جاری شود (که معمولا جاری می شود) غسل نفاس دارد.
اگر کیسه به‌صورت محمول است اشکالى ندارد و اگر بدن آلوده شود چنانچه عسر و حرجى نباشد آن را بشویند و در غیر این صورت به همان حالت نماز بخوانند.
اگر خون در دهان بوده باشد موجب بطلان نماز نیست ولى اگر به‌ظاهر لب به مقدار درهم و بیشتر رسیده باشد باید نماز را رها کند و دهان را آب بکشد و سپس نماز بخواند و اگر کمتر از درهم باشد و با آب دهان آمیخته شود و خارج شود آن‌هم براى نماز اشکال دارد.
جاى آن نجس است، ولى براى نماز اشکالى ندارد.
خونى را كه دختر پيش از تمام شدن نه سال مشاهده می کند، حكم حيض ندارد و اگر مربوط به زخم و جراحتى نباشد، استحاضه است.
در فرض سؤال استحاضه است تا زمانی که خون همیشگی از نظر زمان و عدد را ببیند که آن حیض است.
اشکالی ندارد.
دخترى كه نمى داند نه سالش تمام شده يا نه، اگر خونى ببيند كه نشانه هاى حيض را نداشته باشد، حيض نيست و اگر نشانه ها را داشته باشد و اطمينان حاصل كند كه حيض است، دليل بر اين است كه نه سالش تمام و بالغ شده است.
در فرض سؤال به محض ديدن خون در ايّام عادت، عبادت را ترك مى كنند.
در صورتی که قبل از ده روز خون قطع شود همه جزء عادت محسوب می شود مگر اینکه بداند خون مزبور در اثر جراحتی است .
هرگاه خون به بيرون جريان دارد چنانچه براى او ضرر نداشته باشد بايد پيش از غسل و بعد از آن بوسيله پنبه و مانند آن از بيرون آمدن خون جلوگيرى كند، ولى اگر اين كار مشقّت زياد دارد، لازم نيست.
