مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر یقین به نجاست آن ندارید، پاک است و تجسس لازم نیست و میتوان‌ با آن نماز خواند.

درصورتی‌که دست و دهان خود را آب بکشد نمازش صحیح است ولی ممکن است مقبول درگاه خدا واقع نشود مگر اینکه توبه کند.

شرب خمر حرام و از گناهان کبيره است؛ بايد فوراً توبه حقيقي کند و نماز خود را به‌جا آورد. البته چنانچه در حال مستي باشد نمازش باطل است ولي اگر مست نباشد، بايد دست و دهان خود را آب بکشد، وضو بگيرد و نماز بخواند هرچند ثواب نماز او کمتر است، ضمناً بدن و لباس او که با اين نجاست برخورد نداشته است پاک است.

نمازخواندن با عطر و ادکلن اشکالی ندارد.

رطوبت مزبور غسل ندارد و اگر قبلاً بعد از بول استبراء کرده پاک است و نمازخواندن با آن اشکالی ندارد.

اشكالى ندارد.

تفاوت در نص است؛ با توجّه به روايات، اگر نجاست لباس يا بدن را فراموش کند، بايد نماز را اعاده کند. ولي اگر نجاست چيزي مانند فرش را فراموش کند و بدن يا لباس مرطوب با آن ملاقات کند، چون علم به سرايت نجاست پيدا نمی‌کند، نماز صحيح است (با توجّه به اینکه طهارت از نجاست، شرط علمي است نه واقعي).

باید نمازهایی که بالباس نجس خوانده‌شده است قضا شود.

چنانچه ظاهر صورت یا دست او بیش از مقدار درهم آلوده شود باید نماز را بشکند و اعاده کند و اگر کمتر باشد ادامه نماز اشکالى ندارد.

درصورتی‌که مشقت ندارد تطهیر نماید و إلا با همان حال نماز بخواند.

هرگاه نجس بودن چیزى را فراموش کند و بدن یا لباسش با رطوبت به آن ملاقات کند و نماز بخواند بعد یادش بیاید نماز او صحیح است، همچنین اگر بدنش با رطوبت به چیزى که نجس بودن آن را فراموش کرده ملاقات کند و بدون آنکه خود را آب بکشد، غسل کند، غسل و نمازش صحیح است.

كسى كه دو لباس دارد و مى‏داند يكى از آن دو نجس است امّا نمى‏داند كداميك از آن‌هاست با هیچ‌کدام نمى‏تواند نماز بخواند و بايد هر دو را آب بكشد و اگر توانايى بر اين كار نداشته باشد بايد دونماز جداگانه با آن دو لباس بخواند.