مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

درصورتی‌که توانایی ندارید نمازهای پدر را ایستاده و یا روی زمین بخوانید مانعی ندارد.

مأموم می‌تواند نماز قضاى خود را به نماز اداى امام، اقتدا کند، هرچند قضاى دیگر نمازهاى یومیّه باشد، مثلاً امام جماعت نماز ظهر را می‌خواند و او قضاى نماز صبح را. ولى احتياط مستحب اين است كه هر دو يك نماز را بخوانند، مثلاً نماز قضاى ظهر را با نماز ظهر بخواند و نماز قضاى عصر را با نماز عصر.

این کار لازم نیست.

مانعی ندارد.

اگر نماز قضا قطعى باشد می‌تواند خواه نماز قضاى قطعى خودش باشد یا دیگرى.

نماز دوّم مأموم اشکال دارد مگر اینکه احتمال دهد در نماز اوّلش خللى بوده یا قصد نماز قضا براى خودش یا شخص میتی نماید.

نماز قضا اولویت دارد و امید است ثواب آن بجای نمازهای نافله محسوب شود.

خواندن نماز قضا در این حالت مانعی ندارد، البته اگر امید بهبودی دارد احتیاط است صبر نماید و بعد از بهبودی بخواند.

کسي که می‌تواند، بايد نمازهاي قضا را نيز ايستاده بخواند. البته اگر تعداد نمازهاي قضا، به‌اندازه‌ای زياد است که حتي اگر به‌صورت تدريجي نيز بخواند، توان ايستادن ندارد، می‌تواند آن مقدار را که مشقت دارد، نشسته بخواند.

احتياط واجب آن است که شخصي که از ميت نيابت می‌کند کسي باشد که در انجام اجزاء و شرايط نماز معذور نباشد، مثلاً کسي که نشسته نماز می‌خواند نايب نشود، اما كسى كه با تيمّم يا جبيره نماز می‌خواند می‌تواند نيابت كند.

هرگاه بعد از گذشتن وقت نماز ظهر و عصر بداند فقط چهار ركعت نماز خوانده، ولى نداند به نيّت ظهر بوده يا عصر بايد چهار ركعت نماز قضا به نيّت ما فى الذّمّه (يعنى نمازى كه بر او واجب است) خواه ظهر يا عصر به‌جا آورد، امّا اگر بعد از گذشتن وقت نماز مغرب و عشا بداند يكى از آن دونماز را به‌جا آورده ولى نداند مغرب بوده ‏يا عشا باید هم نماز مغرب‏ را قضا كند و هم عشا را.