نافله روز جمعه بیست رکعت است: 6 رکعت زمانی که نور آفتاب، افق را فراگیرد، 6 رکعت وقتی خورشید بالا آمد، 2 رکعت پس از ظهر و پیش از نماز و 6 رکعت بعد از نماز جمعه یا ظهر.
وقت نافله ظهر قبل از نماز ظهر است، از اوّل ظهر تا موقعى كه سايه شاخص كه بعدازظهر پيدا شود بيشتر از دوهفتم طول شاخص شود، مثلاً اگر طول شاخص هفت وجب است هر وقت مقدار سایه‌ای كه بعدازظهر پيدا می‌شود بيشتر از دو وجب شود وقت نافله ظهر تمام‌شده است.
چنانچه در وقت مشترك باشد بايد عدول كند، يعنى نيّت خود را به نماز ظهر برگرداند و قصد كند آنچه خوانده نماز ظهراست و به همين ترتيب آن را ادامه دهد و بعدازآنکه نماز را تمام كرد نماز عصر را بخواند و اگر در وقت مخصوص ظهر باشد نماز او باطل است و بايد نماز را به نيّت ظهر دوباره بخواند.
خواندن نماز اول وقت در ظهر روز جمعه در فرض مذکور مانعی ندارد.
اگر نيّت نماز عصر كند و بعد متوجّه شود كه نماز ظهر را نخوانده هر جاى نماز باشد می‌تواند نيّت خود را به ظهر برگرداند.
نماز جمعه در زمان حضور پيامبر (ص) و امام معصوم (ع) و نايب خاص او واجب عينى است، اما در زمان غيبت كبرى واجب تخييرى است، يعنى میان نماز جمعه و نماز ظهر مخير است، ولى درزمانی كه حكومت عدل اسلامی باشد احتياط واجب آن است كه ترك نشود.
بايد توجّه داشت كه ساعت 12 هميشه ظهر شرعى نيست، بلكه در بعضى از مواقع سال ظهر شرعى قبل از 12 و گاهى بعد از ساعت 12 است و ساعت 12 ساعت قراردادى و رسمى است نه شرعى.
به‌قصد رجا (یعنی به امید رسیدن به ثواب) مانعی ندارد.
تقدیم نافله ظهر و عصر از ظهر در روز جمعه مانعی ندارد.
هرگاه به نيّت نماز ظهر، نماز را شروع كند و در بين نماز يادش بيايد كه نماز ظهر را خوانده است نمىتواند نيّت نماز را به عصر برگرداند و نماز او باطل است.
