اگر در اثناء نماز به خاطر عذرى نيّت فرادا كند نمىتواند دوباره به جماعت برگردد و نيز اگر مردّد شود كه نيّت فرادا كند يا نكند و بعد تصميم بگيرد نماز را به جماعت تمام كند جماعت او اشكال دارد، امّا هرگاه شك كند كه نيّت فرادا كرده يا نه بنا مىگذارد بر اينكه نيّت فرادا نكرده است.
تا آنجایی که نماز خوانده است صحیح است؛ منتهی به هنگام حمد و سوره، باید حمد و سوره را خودش بخواند و احتیاطاً بعدازآن نماز را اعاده کند.
اگر مأموم در اثناء نماز شك كند كه نيّت اقتدا كرده يا نه چنانچه در حالى باشد كه اطمينان پيدا كند مشغول جماعت است نماز را به جماعت تمام مىكند، ولى اگر اطمينان پيدا نكند بايد نماز را به نيّت فرادا انجام دهد.
ادامه‌ی نماز را به‌صورت فرادا بخواند.
اشکالی ندارد و تفاوتی نمی‌کند شخص اول یک‌رکعت از نماز جماعت را درک کرده باشد یا بیشتر.
اگر خیلی طولانی شود آهسته ذکر خدا را بگوید و نماز صحیح است.
اگر موقعى كه امام در ركوع است به او اقتدا كند و به ركوع رود و به ركوع امام برسد نماز او صحيح است، خواه امام ذكر ركوع را گفته باشد يا نه و ركعت اوّل او حساب می‌شود، امّا اگر به ركوع امام نرسد یا در این زمینه شک کند، نمازش را فرادا تمام كند و بنابراحتياط واجب اعاده نمايد. البته اگر پيش از آنکه به‌اندازه ركوع خم شود امام سر از ركوع بردارد، نيت فرادا می‌کند و نمازش صحيح است و اعاده ندارد.
با توجه به آنچه نوشته‌اید، حمد را می‌خواند و فرادا ادامه می‌دهد.
نماز مأموم فرادا می‌شود و حمد و سوره را كامل می‌خواند و پس از اتمام نماز بنا بر احتياط نماز را اعاده كند.
