مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

كسانى كه به خاطر بيمارى يا لال بودن نمى‏توانند تکبیر را درست بگويند بايد هر طورى مى‏توانند بگويند و اگر هيچ نمى‏توانند بگويند احتياط واجب آن است كه اشاره كنند و با زبانى كه در میان افراد كر و لال متعارف است آن را ادا نمايند و در قلب خود نيز بگذرانند.

چنانچه در فراگرفتن مسئله کوتاهی نکرده و جاهل قاصر باشد نماز صحیح است و اگر مقصر باشد باید تدریجاً قضا کند.

نمازش صحیح است اما از این پس تکرار نکند.

ارکان نماز پنج چيز است: اول نيت. دوم تكبيرة الاحرام. سوم قيام در موقع گفتن تكبيرة الاحرام و قيام متصل به ركوع، يعنى ايستادن پيش از ركوع. چهارم ركوع. پنجم دو سجده (البته در نیت، زيادى تصور نمی‌شود و زيادى تكبيرة الاحرام نيز اگر از روى سهو باشد نماز را باطل نمی‌کند، هرچند احتياط مستحب آن است كه آن را اعاده كند).

در حین نماز، نماز جمعه را ادامه می‌دهد امّا اگر قبل از نماز متوجه شود بنا بر احتیاط واجب باید ابتدا قضای نماز صبح را بخواند.

نماز با گفتن «الله‌اکبر» آغاز می‌شود و به آن «تَکْبیرَةُ الإِحرام» می‌گویند (چون با همین تکبیر است که بسیارى از کارها که قبل از نماز جایز بوده، بر نمازگزار حرام می‌شود، مانند خوردن و آشامیدن، خندیدن و گریستن و سخن گفتن).

يا مُحْسِنُ قَدْ أَتاكَ المـُسِيءُ وَقَدْ اَمَرْتَ الْمـُحْسِنَ أنْ يَتَجاوَزَ عَنِ الْمـُسِيءِ أنْتَ الْمـُحْسِنُ وَ اَنَا الْمـُسِيءُ بِحَقِّ مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد صَلِّ عَلي مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَ تَجَاوَزْ عَنْ قَبِيحِ مَا تَعْلَمُ مِنِّي اي خدايي كه به بندگان احسان مي‎كني بنده گنه‎كار به در خانه تو آمده و تو امر كرده‎اي كه نيكوكار از گناهكار بگذرد، تو نيكوكاري و من گناهكار؛ به‌حق محمد وآل محمد: رحمت خود را بر محمد وآل محمد: بفرست و از بدي‎هايي كه مي‎داني از من سرزده بگذر.

تکبیرة الاحرام تابع جهر و اخفات نماز نیست اما تکبیر و حمد و سوره و ساير ذكرهاى نماز را بايد طورى بخواند كه اگر مانعى در كار نباشد حداقل خودش آن را بشنود.

درصورتی‌که واقعاً به‌صورت مشدّد باشد باطل است ولی مراقب باشد گرفتار وسواس نشده باشد.

مستحب است نمازگزار موقع گفتن تکبیرة الاحرام و تکبیرهاى بین نماز، دست‌ها را تا مقابل گوش‌ها بالا ببرد (کف دست‌ها روبه‌قبله باشد)؛ و مستحب است تكبير از ابتداى حركت دست‌ها به سمت بالا شروع شود و پايان آن تا رسيدن دست به بالا يعنى كنار گوش باشد.

تدریجاً به صورتی که دچار مشقت نشود قضای آن نمازها را بجا بیاورد.

در حالت یقین به این موضوع، باید نماز را فرادا ادامه دهد ولیکن در حالت شک، مشکوک بین جماعت و فرادا است و چون جمع ممکن نیست نماز را می‌شکند.