شک در نیت اولین عمره مفرده
اگر شخصی در اولین عمره مفرده مطابق توصیه روحانی کاروان در احرام دیگران را نیت کرده و بعد از برگشت شک دارد که خودش را هم نیت کرده بود یا نه تکلیف چیست؟
بعد هم اگر موفق شدید برای خود عمره بجا بیاورید.
بعد هم اگر موفق شدید برای خود عمره بجا بیاورید.
در فرض مسئله، نايب گرفتن بىفايده است و چنانچه سال اوّل استطاعت اوست و در اثر بيمارى از انجام حج بازمانده، فعلاً مستطيع نيست، مگر اینکه استطاعت او در سالهای بعد باقى بماند و حال او خوب شود؛ و اگر قبلاً مستطيع بوده و حج بر او واجب شده، چنانچه از خوب شدن مأيوس باشد، بايد در همان سال و اگر ممكن نشد، در سالهای بعد براى انجام حج تمتّع نايب بگيرد و اگر بعداً خوب شد خودش حج را بجا مىآورد و درهرصورت فعلاً از احرام خارج گشته و محرمات احرام بر او حلال است.
اگر به عللى نتوانست روز هفتم ذیالحجه روزه بگيرد، روز هشتم و نهم را روزه مىگيرد و يك روز ديگر را پس از مراجعت از منى در مکه مىگيرد.
هرگاه شخص بيمار پس از فرستادن قربانى يا پول آن، بهبود يافت، بهطوریکه قادر به رفتن بهسوی مکه شد، بايد به مکه برود و اعمال را انجام دهد، بنابراين اگر محرم به احرام حج تمتّع است و در وسعت وقت رسيد، اعمال عمره و حج را بجا مىآورد و اگر وقت تنگ باشد، بهگونهای كه با انجام عمره به وقوف عرفات نمىرسد، بايد به عرفات برود و حج افراد بجا آورد و احتياط آن است كه قصد عدول كند و پس از انجام حج، عمره مفرده انجام دهد و اين حج كفايت از حجةالاسلام مىكند و اگر زمانى به مکه برسد كه وقت حج گذشته، يعنى به هیچیک از وقوف مشعر و عرفات نمىرسد، عمره او تبديل به عمره مفرده مىشود و بايد آن را بجا آورد و از احرام خارج گردد و احتياط آن است كه قصد عدول به عمره مفرده كند و حج واجب را باوجود شرايط در سال ديگر بجا آورد.
در فرض سؤال بايد براى طواف و نماز نايب بگيرد و بقيّه اعمال عمره را خودش بجا آورد و چنانچه به ايران آمده، بايد برگردد و اعمالش را انجام دهد و اگر نمىتواند برگردد، بايد براى اعمال عمره نايب بگيرد، ولى بايد خودش تقصير نموده و ترتيب بين تقصير و ساير اعمال را مراعات كند و تا اعمال عمره را انجام ندهد، در احرام باقى مىماند.
هرگاه حاجی يكى از دو وقوف را درك كند سپس محصور شود، حج او صحيح است و براى بقيّه اعمال، هرچه را بتواند خودش بجا مىآورد و هر چه را نتواند نايب مىگيرد.
اگر مريض شده، يا دشمن او را از ادامه اعمال ممنوع كرده و قادر بر اتمام اعمال نيست و نايب هم نمىتواند بگيرد، حكم محصور و مصدود را دارد.
شخص بيمار براى ذبح قربانى در احرام حج، بايد روز دهم تا سيزدهم وعده قربانى بگذارد، بنا بر احتياط واجب و در احرام عمره تمتّع قبل از خروج حجاج به عرفات اين كار را انجام دهد.
اشكال ندارد و چنانچه وظيفه او نايب گرفتن شود براى طواف و نماز طواف نايب مىگيرد و بقيّه را با رعايت ترتيب خودش انجام مىدهد.
اگر نمىتواند وقوفين را درك كند حكم محصور را پيدا مىكند و چنانچه وقوفين را درك كرده، سپس محصور شود، حج او صحيح است و براى بقيّه اعمال، هرچه را بتواند خودش بجا مىآورد و هر چه را نتواند نايب مىگيرد.
هرگاه پس از بجا آوردن سه روز روزه، قادر بر ذبح قربانى شد، احتياط واجب آن است كه ذبح كند؛ و اگر قبل از تمام شدن سه روز قدرت بر ذبح پيدا كرد، بايد ذبح نمايد.
احرامش صحيح است. اگر بتواند عمره و حج را، هرچند با كمك نايب در طواف و سعى، انجام دهد حج او صحيح است و اگر نتواند حج بجا آورد، احتياط آن است كه به حكم محصور عمل كند و با احرام مزبور عمره مفرده هم انجام دهد.