مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

نجس كردن مسجد حرام است و پاك كردن آن واجب است.

هرگاه خون به‌واسطه كوبيده‏ شدن زیرپوست يا ناخن بميرد، اگر طورى باشد كه ديگر به آن خون نگويند پاك است و اگر به آن خون بگويند مادام كه زیرپوست و ناخن است براى وضو و غسل و نماز اشكال ندارد، امّا هرگاه سوراخ شود اگر ضرر و زحمت فوق‌العاده‌ای ندارد بايد آن را بيرون آورند و اگر زحمت زياد دارد بايد براى وضو و غسل اطراف آن را شست و پارچه‏اى روى آن بگذارد و روى پارچه دست‌تر بكشد و احتياطاً تيمّم هم بكند.

اشکالى ندارد؛ ولى بهتر جدا کردن این دو چاه است.

این اصل هم در شبهات موضوعیه و هم در شبهات حکمیه جاری می‌شود.

نجس نمی‌شود.

موارد مذکور حجیت دارد.

پاك كردن ورق قرآن فقط وظيفه كسى كه آن را نجس كرده نيست، بلكه اگر دیگران ‌هم باخبر شوند وظيفه همه است كه آن را پاك كنند و اگر يكى اين وظيفه را انجام دهد، از ديگران ساقط می‌شود، ولى اگر قرآن مال ديگرى است و با شستن از بين مى‏رود يا ناقص می‌شود آن‌کس كه آن را نجس كرده، بايد خسارت آن را بدهد.

1. مو نجس نیست.2. چنانچه خون خارج نشود، محل نجس نیست.

نجس نیست.

پوست با شستن پاک نمی‌شود.

اگر به‌قدری جوشانده شود که آب آن تمام شود یا ثلثان شود مانعی ندارد.

مخرج بول با غير آب پاك نمى‏شود و تطهیر با شيلنگ‏هاى متّصل به آب‌لوله‌کشی كه در حكم جارى است و همچنین آب قلیل، یک‌مرتبه کافی است؛ هرچند بهتر است با آب قلیل دو بار باشد.