اين مصالحه درواقع نوعى وصیت است و تنها در ثلث اموالش نافذ است و بهتر اين است كه اگر آن دختر به شرايط عمل كرده از اين وصیت برنگردد.
پدر نمی‌تواند آنچه را بر گردن پسر بزرگ‌تر است به گردن دیگری بیندازد مگر اینکه او راضی به این کار بشود در ضمن مشخص کنند چرا پسر کوچک‌تر کمتر ارث می‌برد درحالی‌که همه پسران در ارث مساوی هستند و پدر نمی‌تواند فرزندان را از ارث محروم کند.
وصیت‌کننده بايد بالغ و عاقل باشد، ولى بچه ده‌ساله‌ای كه خوب و بد را تميز مىدهد اگر براى كارهاى خير، مانند ساختن مسجد و مدرسه و بيمارستان، يا براى خويشاوندان خود وصیت مناسب و معقولى كند صحيح است و نيز بايد وصیت‌کننده سفيه نباشد و حاكم شرع او را از تصرّف در اموالش ممنوع نكرده باشد و از روى قصد و اختيار وصیت كند، نه از روى اكراه و اجبار.
پدر نمىتواند هیچ‌یک از فرزندانش را از ارث محروم كند؛ و اموال او طبق قانون خدا ميان دختر و پسر تقسيم مى‌شود. فقط مى‌تواند وصیت كند كه به مقدار ثلث اموالش يا كمتر، به هر كس مايل باشد، بپردازند.
اگر حج واجب نباشد و ثلث براى همه کفایت نکند باید به ترتیب عمل کنند.
نوشتن وصیت مستحب است، مگر اینکه چیز واجبى از حقّ الله یا حقّ النّاس بر عهده او باشد و بدون وصیت خطر از بین رفتن آن باشد و كسى كه می‌خواهد وصیت كند مى‌تواند با گفتن يا نوشتن مقصود خود را بفهماند ولی چنانچه وصیت واجبی باشد و وصیت شفاهی ممکن نباشد و باید مکتوب نماید؛ و اگر قادر به سخن گفتن و نوشتن نباشد مى‌تواند با اشارهاى كه مقصودش را برساند وصیت كند.
قَيِّم: سرپرست، كسى كه بر اساس وصيت يا حكم حاكم شرع مسئول امور صغير يا مجنون يا بيمارى مى‌شود.
درصورتی‌که فرزندان صغير دارد و اگر قيّم و سرپرست معيّن نكند حقّ آن‌ها از بين مىرود يا خودشان ضايع مىشوند، بايد براى آنان قيّم امينى معيّن نمايد.
حضور ورثه لزومى ندارد، مگر اینکه وصیت زائد بر ثلث باشد که نسبت به زیاده رضایت ورثه شرط است.
وصیت چه با نوشتن باشد چه به‌صورت شفاهى هر دو معتبر است و اگر ميّت تصريح به ثلث كرده بايد ثلث را براى او نگه‌دارند و اگر تصريح نكرده ورثه مى‌توانند به ميل خود براى او ثلث يا كمتر از آن قرار دهند.
در صورتي كه آن منزل به ضمیمه بقیه اموال بیش از ثلث نباشد باید به آن عمل کنند
