اگر وارث فقط زن يا شوهر و جدّ و جدّه پدرى (يا پدر و مادرى) با برادر و خواهر ابوینی باشند ، زن يا شوهر، ارث خود مى برند و جد، حکم يک برادر و جدّه، حکم يک خواهر را دارد و ارث را در ميان خود چنان تقسيم مى کنند که سهم هر مرد دو برابر سهم زن شود.
درصورتی‌که وکیل اقدامی نکرده، زمین تعلّق به همه ورثه دارد.
هرگاه به تصديق كارشناسان مورد اعتماد برادر بزرگ در تقسيم اموال موروثى از پدر مغبون شده باشد حق دارد تقاضاى تقسيم مجدّد كند و اگر برخى از ورثه نپذيرند و برادر بزرگ‌تر فوت كند اين حق به ورثه او منتقل می‌شود؛ مشروط بر اینکه با دليل معتبر ثابت شود مغبون بوده است والا تقسيم سابق به قوّت خود باقی است.
تقسيم ملك مشترك بدون حضور و رضايت تمام شرکا جايز نيست.
هيچ‌گونه تصرّفى دراموال صغير بدون رعايت مصلحت صغير جايز نيست.
بر ساير ورثه واجب است سهم او را جدا نموده و تحويلش دهند و اگر حاضر به اين كار نشدند او مى‌تواند به دادگاه اسلامى مراجعه نموده و تقاضاى جداسازى سهم خود را نمايد و پس‌ازآن هرگونه تصرفی در سهم خودش جايز است.
ورثه وظيفه‌اى در اين زمينه ندارند؛ ولى چنانچه به مقدار توان نمازها و روزه‌های وى را قضا كنند كار بسيار خوبى است.
فقط بر پسر بزرگ‌تر نماز و روزه پدر و مادر كه به خاطر عذرى ترك شده واجب است.
تمام وارثان نسبى و سببى، مگر متقربان به مادر (مانند برادر و خواهر مادری).
درصورتی‌که واقعاً باعث اختلاف و نزاع می‌شود این کار جایز است.
ملک مشترک را به هر قیمت که بفروشند باید به همان نسبت به مالکان بدهند.
وجه مزبور و زمین به ورثه آن مرحوم برمی‌گردد و اگر ورثه اجازه دهند می‌توان چیز دیگری در آنجا ساخت.
