فرزندخوانده احکام فرزند را ندارد و در هیچ حالت ارث نمی‌برد ولى مرد و زنى که او را به فرزندى پذیرفته‌اند می‌توانند وصیت کنند که مقدارى از اموال آنها (حداکثر تا ثلث) را به فرزندخوانده خویش بدهند و یا در حال حیات و صحت و سلامت، بخشى از اموال خود را به او واگذار کنند و می‌توانند حقّ فسخ را براى خود مادام الحیاة محفوظ دارند.
هیچ‌یک از ورثه حق ندارند بیش از سهم خود را از اموال میّت بردارند، مگر به رضایت بقیّه؛ و به‌طورکلی استفاده از ملک مشترک بدون رضایت تمام افراد جایز نیست.
چنانچه ورثه منحصر به خواهر ابوینی و امی است مال بین آن دو طوری تقسیم می‌شود که سهم خواهر ابوینی دو برابر سهم خواهران است.
هرگاه وارث ميّت فقط جد و جدّه پدرى باشند، مال سه قسمت می‌شود دو قسمت را جد و يك قسمت را جدّه می‌برد و اگر جد و جدّه مادرى باشند مال به‌طور مساوى ميان آنها تقسيم می‌شود.
نه فرزند عیال از شوهر مادر ارث می‌برد و نه شوهر از فرزندان او؛ و همچنین در عکس مسئله، یعنى بچه‌های مرد از نامادرى ارث نمی‌برند.
تقسیم به قوّت خود باقى است مگر اینکه با دلیل قاطع شرعى ثابت شود که او در آن زمان به حقّ خود نرسیده است.
اگر ورثه «برادر و خواهر پدری» به همراه «برادر و خواهر مادری» باشند تقسیم ارث دو حالت دارد: اگر يك برادر یا يك خواهر مادرى باشد، مال را شش قسمت مىكنند، يك قسمت آن را به برادر يا خواهر مادرى و بقيّه را به برادر و خواهر پدرى مىدهند و هر برادر دو برابر خواهر می‌برد. امّا اگر بيش از يك برادر يا يك خواهر مادرى باشد، مال را سه قسمت مىكنند، يك قسمت آن را برادر و خواهر مادرى به‌طور مساوى ميان خودشان تقسيم مىكنند و دو قسمت را به برادر و خواهر پدرى مىدهند و سهم هر برادر دو برابر خواهر است.
مسلمان از كافر ارث می‌برد، ولى كافر اگرچه پدر يا پسر ميّت باشد از مسلمان ارث نمی‌برد.
اگر نطفه از مرد اجنبى بوده باشد نه از پدر ارث می‌برد و نه از مادر؛ ولى نسبت به پدر و مادر محرم است و اگر به تصور حلال بودن (که معمولاً به این صورت است) بوده ارث می‌برد.
ملک مشترک را به هر قیمت که بفروشند باید به همان نسبت به مالکان بدهند.
مال سه قسمت می‌شود، دو قسمت سهم جد يا جدّه پدرى است و يك قسمت سهم جد يا جدّه مادرى.
بدهى از کل ماترک پرداخت می‌شود.
