توارث در اقرار به نسب
در خصوص اقرار به نسب بفرمایید:الف) اگر تحقّق نسب برحسب عادت ممکن باشد و کسى که نسب او اقرار شده نیز تصدیق کند، آیا میان «مقر» و «مقر به» توارث ایجاد میشود؟ یا عدم وجود ورثه براى مقر، شرط ایجاد توارث است؟ب) درصورتیکه مقر، ورثه مشهور و معلومى نداشته باشد و «مقر به» نیز او را تصدیق نماید، آیا چنین اقرارى موجب توارث میشود؟ج) درصورتیکه اقرار، وارثى را از ارث محروم نکند، آیا اقرار مقرّ به با تحقّق شرایط، مقبول است؟آیا وجود ورثه، تنها مانع از اقرارى است که موجب توارث بین مقرّ و مقرّ به میشود؟
در تمام این موارد اقرار مقبول است، ولى اگر پاى وارث دیگرى در میان باشد، تنها در مورد سهم اقرار کننده پذیرفته میشود و از سهم سایر ورثه چیزى کاسته نمیشود.