در صورتی که راه منحصر در آن باشد، مانعی ندارد.
با زبان خوش و مؤدبانه ایشان را امر به معروف و نهی از منکر کند و عواقب بد دنیوی و اخروی این گناهان را به ایشان تذکر دهد و هم‌چنین توجه داشته باشد که رفتار و گفتار نیک ایشان با خانم قطعاً در اصلاح رفتار ایشان مؤثر خواهد بود.
هیچ‌کس را نمی‌توان به‌اجبار به مذهبی دیگر وادار کرد ولی باید سعی کرد او را از روی استدلال و منطق قوی او را ارشاد کرد.
اين كار جايز نيست.(ترويج باطل است)
چنانچه این کار را در ملاء عام انجام می‌دهد اشکال ندارد مشروط بر اینکه منشأ فسادی نشود و لازم است با زبان خوش توأم باادب و احترام او را ارشاد کرد.
در صورتی که شرایط امر به معروف و نهی از منکر موجود باشد، باید آن شخص را با زبان خوش نهی از منکر کرد.و در مورد شرایط امر به معروف و نهی از منکر توجه داشته باشید که امر به معروف و نهی از منکر بر تمام افراد عاقل و بالغ با شرایط زیر واجب است: 1- کسی که می خواهد امر و نهی کند باید یقین داشته باشد که طرف مقابل مشغول انجام حرام یا ترک واجبی است. 2- احتمال دهد که امر و نهی او اثر دارد، خواه اثر فوری داشته باشد یا غیر فوری، کامل یا ناقص، بنابراین اگر بداند هیچ اثر نمی کند واجب نیست. 3- در امر و نهی او مفسده و ضرری نباشد، پس اگر بداند یا خوف این باشد که امر یا نهی او، ضرر جانی یا عرضی و آبرویی یا مالی قابل توجه نسبت به او یا بعضی از مؤمنین می رساند واجب نیست، ولی اگر معروف و منکر از اموری باشد که شارع مقدس اسلام اهمیت زیادی به آن می دهد (مانند حفظ اسلام و قرآن و استقلال ممالک اسلامی، یا حفظ احکام ضروری اسلام)، باید اعتنا به ضرر نکند و با بذل جان و مال در حفظ آنها بکوشد.
در صورتی که خلاف شرعی در آن نباشد اشکالی ندارد.
بازداشتن ديگران از هر عملى كه به حكم شارع ناپسند است.
آدرس دادن جایز نیست، می توانید بگویید از دیگران بپرسند.
مجرّد احتمال کافى نیست مگر اینکه احتمال قوى باشد و در این‌گونه مسائل که مربوط به تبلیغ اسلام است نباید وسوسه به خرج داد.
