اسقاط جنين حرام است، ولي هرگاه جنين در مراحل ابتدايي باشد و به‌صورت انسان کامل درنیامده باشد (قبل از چهارماهگي و دميده شدن روح) و باقی ماندن جنين در آن حالت و سپس تولد ناقص آن به تصديق اهل اطلاع متدين باعث عسر و حرج شديد براي پدر و مادر گردد، پايان دادن به حاملگي جايز است و احتیاطاً بايد ديه را بدهند.
جايز نيست، مگر در حال ضرورت، كه در اين صورت بايد روزه آن روز را قضا كند.
اضطرار یک امر عرفى است، هرگاه تشخيص داده شود راه منحصر به پزشك جنس مخالف است، يا اگر منحصر نيست عسر و حرج دارد، مصداق ضرورت محسوب می‌شود.
در طول تاريخ نيز هميشه در موارد ضرورت اين كار انجام‌شده است.
غسل جبيره اى مثل وضوى جبيره اى است.
اگر به فضاى دهان نرسد موجب ابطال نيست.
موجب بطلان روزه نمی‌شود، مگر اينكه آلوده به آب دهان شود و آن را بيرون آورد و سپس وارد دهان كند و رطوبت آن ابزار به‌قدرى باشد كه در آب دهان مستهلك نشود و آن را فروبرد.
اگر به فضاى دهان وارد نشود يا بدون اختيار فرورود مانعى ندارد.
درصورتی‌که سبب نجات جان مسلمان، يا درمان بيمارى مهمی باشد مانعى ندارد.
اگر به‌منظور پيوند به انسان ديگرى باشد (همان‌گونه كه در پيوند كليه مرسوم است) با اجازه صاحب آن جايز است.
مادام كه زنده از مادر متولّد نشده مشمول حقوق مدنى نيست.
اين موضوع تابع قرارداد است و اگر قراردادى ندارند و جنبه رايگان نداشته، حقّ اجرة المثل دارد؛ و عمل مزبور نوعى اجاره است، نه اجاره اعضا; بلكه اجير شدن براى پرورش جنين.
