برگزاری نماز جماعت در یکفرسخی نماز جمعه
اگر روز جمعه نماز جمعه برگزارشده باشد سر یکفرسخی میتوان نماز جماعت برگزار کرد؟
بعد از اتمام نماز جمعه اشکالی ندارد.
بعد از اتمام نماز جمعه اشکالی ندارد.
در مواردی که با آنها معاشرت داشته باشید برای هدف وحدت مانعی ندارد مشروط بر اینکه دشمنی با شیعه نداشته باشند.
اگر به او خبر دهند خورشيد يا ماهگرفته است ولى براى او يقين حاصل نشود و نماز نخواند بعداً معلوم شود كه راست گفتهاند، اگر تمام خورشيد يا ماهگرفته باشد بايد نماز آيات را بخواند وگرنه واجب نيست.
کمترین فاصله لازم بین دونماز جمعه یکفرسخ است، بنابراین اگر دونماز جمعه در یکزمان و در فاصله کمتر از حدّ معیّن (یکفرسخ) تشکیل شود، هر دو باطل است، ولى اگر یکى از آنها قبلاً شروعشده است، دیگرى باطل است چه نمازگزاران بدانند که قبل از آنها یا بعد از آنها، نماز جمعه دیگرى در فاصله کمتر برقرارشده و یا میشود و چه ندانند.
خواندن نماز اول وقت در ظهر روز جمعه در فرض مذکور مانعی ندارد.
اگر زلزله جز بهوسیله دستگاهها قابلدرک نباشد نماز ندارد و اگر قابلدرک بوده اما او نفهمیده، احتیاط آن است که نماز آیات را بخواند.
تقسیم دو سوره به پنج قسمت درهر رکعت نماز آیات جایز نیست. البته اگر بعد از اتمام سوره اول دوباره حمد را بخواند و سوره دوم را قبل از رکوع پنجم کامل کند صحیح است.
مانعی ندارد ولیکن بهتر آن است که یک نماز برپا شود.
بهقصد رجا (یعنی به امید رسیدن به ثواب) مانعی ندارد.
نماز آیات بر چنین کسى واجب نیست، هرچند احتیاط آن است که آن را بجا آورد.
چنانچه در وسط نماز واجب زلزلهای رخ دهد، بعد از اتمام نماز واجب، نماز آیات را بهجا میآورد.
هر يك از خطبهها بايد مشتمل بر امور زير باشد:1 حمد و ثناى الهى. (به هر لفظى که حمد الهى محسوب شود جایز است; ولى احتیاط مستحب آن است که به لفظ جلاله «اللّه» باشد و پسازآن به ثناى الهى بپردازد.)2 صلوات بر محمد و آل محمد.3 وعظ و ارشاد و سفارش به تقواى الهى.4 خواندن يك سوره كوتاه در هر خطبه مانند سوره قل هو الله، قل يا أيّها الكافرون يا سوره والعصر (بنا بر احتياط واجب).5 بنا بر احتياط واجب براى خود و مؤمنين و مؤمنات استغفار كند و در خطبه دوم ائمّه هدى (ع) را هنگام صلوات و درود یک نام ببرد. بنابراين خطبه اوّل شامل پنج قسمت و خطبه دوم شامل شش قسمت است. امام بايد خطبهها را در حال قيام بخواند و میان دو خطبه جلوس مختصرى بنمايد و صداى خود را در حدّ مقدور به نمازگزاران برساند و وعظ و ارشاد را به زبان قابلفهم براى مردم ايراد كند.