استحباب تأخیر نماز از اوّل وقت در صورت خستگی
آیا این مطلب درست است که در صورت خستگى مستحب است نماز را به تأخیر بیندازیم آیا اين کار اهمیت نماز اوّل وقت را پايين نمیآورد؟
منظور از این عبارت این نیست که بهصورت مستمر این کار صورت گیرد.
منظور از این عبارت این نیست که بهصورت مستمر این کار صورت گیرد.
مؤمنین میتوانند حد بیشتر را بگیرند و تا یقین به طلوع فجر محل نشود شب باقی است.
اگر مسئله مهمی مربوط به مؤمن باشد نماز را در همان حالی که به دنبال کار میرود میخواند.
در فرض سؤال چنانچه موجب نگرانی و اذیت آنها میشود، اول غذا را میل نمایید.
تأخیر به مقدار ده دقیقه و یک ربع منافات با اول وقت ندارد.
در فرض سؤال نماز را ادامه دهد و بعداً قضا نماید.
اگر تا آخر نماز وقت داخل نشده باید اعاده نمایند و احتیاط واجب آن است که اطلاع دهد.
هنگامیکه وقت اذان میرسد میتوان اذان گفت و چند دقیقه تأخیر مانعی ندارد ولی قبل از وقت نمیتوان گفت.
اگر بهجایی که وقت نماز ادا باقی است برسد نماز را به نیت ادا بخواند.
حدوداً یک ربع ساعت است و ممکن است در فصول مختلف سال متفاوت باشد.
درصورتیکه هیچ راهى ندارد نماز را به همان صورت در حین کار انجام دهد و اگر آنهم میسّر نیست به چند تکبیر قناعت کند و بعداً قضا نماید.
به نیت مافی الذمه بخواند ولی اگر خوف قضا شدن وجهی داشته باشد باید نماز عصر را مقدم کند.