دیدن لکه قرمز در لباس نماز
اگر لکهای قرمزرنگ روی چادرنماز مشاهده شود اما ندانیم که خون است یا چیز دیگر (مثلاً رنگ یا سُس) چه باید کرد؟
اگر یقین به نجاست آن ندارید، پاک است و تجسس لازم نیست و میتوان با آن نماز خواند.
اگر یقین به نجاست آن ندارید، پاک است و تجسس لازم نیست و میتوان با آن نماز خواند.
رطوبت مزبور غسل ندارد و اگر قبلاً بعد از بول استبراء کرده پاک است و نمازخواندن با آن اشکالی ندارد.
چنانچه ظاهر صورت یا دست او بیش از مقدار درهم آلوده شود باید نماز را بشکند و اعاده کند و اگر کمتر باشد ادامه نماز اشکالى ندارد.
اگر خون در دهان بوده باشد موجب بطلان نماز نیست ولى اگر بهظاهر لب به مقدار درهم و بیشتر رسیده باشد باید نماز را رها کند و دهان را آب بکشد و سپس نماز بخواند و اگر کمتر از درهم باشد و با آب دهان آمیخته شود و خارج شود آنهم براى نماز اشکال دارد.
درصورتیکه مشقت ندارد تطهیر نماید و إلا با همان حال نماز بخواند.
كسى كه دو لباس دارد و مىداند يكى از آن دو نجس است امّا نمىداند كداميك از آنهاست با هیچکدام نمىتواند نماز بخواند و بايد هر دو را آب بكشد و اگر توانايى بر اين كار نداشته باشد بايد دونماز جداگانه با آن دو لباس بخواند.
هرگاه كسى غير از لباس نجس لباس ديگرى در اختيار ندارد و احتمال نمىدهد تا آخر وقت لباس پاك پيدا كند بايد با همان لباس نماز بخواند.
كسى كه يك لباس بيشتر ندارد هرگاه بدن و لباس او هر دو نجس شود و بهاندازهی آب كشيدن يكى از آن دو بيشتر آب ندارد احتياط واجب آن است كه بدن را آب بكشد و نماز را با همان لباس نجس بخواند.
تفاوت در نص است؛ با توجّه به روايات، اگر نجاست لباس يا بدن را فراموش کند، بايد نماز را اعاده کند. ولي اگر نجاست چيزي مانند فرش را فراموش کند و بدن يا لباس مرطوب با آن ملاقات کند، چون علم به سرايت نجاست پيدا نمیکند، نماز صحيح است (با توجّه به اینکه طهارت از نجاست، شرط علمي است نه واقعي).
هرگاه نجس بودن چیزى را فراموش کند و بدن یا لباسش با رطوبت به آن ملاقات کند و نماز بخواند بعد یادش بیاید نماز او صحیح است، همچنین اگر بدنش با رطوبت به چیزى که نجس بودن آن را فراموش کرده ملاقات کند و بدون آنکه خود را آب بکشد، غسل کند، غسل و نمازش صحیح است.
درصورتیکه جاهل قاصر بوده نمازهایش صحیح است ولی اگر مقصر بوده نمازهایش اشکال دارد.
درصورتیکه بعد از بول استبرا کرده است نمازهای گذشته صحیح است.