نمازخواندن با بدن و لباس نجس
نمازخواندن با بدن و لباس نجس چه حکمی دارد؟
اگر كسى عمداً بالباس يا بدن نجس نماز بخواند نمازش باطل است، حتّى اگر به خاطر ياد نگرفتن مسئله باشد؛ اما اگر امکان دسترسی بهحکم را نداشته (جاهل قاصر بوده است) نماز او صحیح است.
اگر كسى عمداً بالباس يا بدن نجس نماز بخواند نمازش باطل است، حتّى اگر به خاطر ياد نگرفتن مسئله باشد؛ اما اگر امکان دسترسی بهحکم را نداشته (جاهل قاصر بوده است) نماز او صحیح است.
در فرض سؤال، نماز او صحيح است، خواه در وقت باشد يا بعد از وقت.
درصورتیکه دقیقاً نمیداند و احتمال میدهد بعد از تمام نمازها حاصل شده باشد تکلیفی جز غسل کردن برای نمازهای آینده ندارد.
اگر نمازگزار پیش از نماز، از نجاست بدن یا لباس باخبر بوده و به خاطر فراموشی با آن نماز خوانده است بايد نماز را اعاده كند، خواه در وسط نماز به خاطر او بيايد، يا بعد از نماز؛ و اگر وقت نماز گذشته است بايد نماز را قضا كند.
هرگاه شخصی مشغول نماز است و در وسط نماز لباس يا بدن او نجس شود، يا بفهمد لباس يا بدن او نجس شده است امّا نداند همان موقع نجس شده يا از قبل نجس بوده، چنانچه آب در دسترس اوست و آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن آن نماز را به هم نمیزند بايد همان موقع آن را آب بكشد، يا عوض كند، سپس نماز را ادامه دهد و اگر ممكن نيست بايد نماز را بشكند و با بدن و لباس پاك نماز بخواند و اين در صورتى است كه وقت تنگ نباشد و الا با همان حال نماز بخواند و نماز او صحیح است.
هرگاه لباس یا بدن نجس بوده و آن را آب بکشد و یقین به پاکى آن پیدا کند و نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد هنوز پاک نشده است، نماز او صحیح است و براى نمازهاى بعد باید آن را پاک کند.
هرگاه در لباس خود خونى ببيند و يقين كند كه به مقدار كمتر از درهم است و يا خون زخم و دمل است كه براى نماز اشكال ندارد و با آن نماز بخواند، بعد بفهمد خون بيش از مقدار درهم بوده، يا خون از غير زخم و دمل است نمازش صحيح است.
درصورتیکه بعد از بول استبرا کرده است نمازهای گذشته صحیح است.
درصورتیکه جاهل قاصر بوده نمازهایش صحیح است ولی اگر مقصر بوده نمازهایش اشکال دارد.
هرگاه نجس بودن چیزى را فراموش کند و بدن یا لباسش با رطوبت به آن ملاقات کند و نماز بخواند بعد یادش بیاید نماز او صحیح است، همچنین اگر بدنش با رطوبت به چیزى که نجس بودن آن را فراموش کرده ملاقات کند و بدون آنکه خود را آب بکشد، غسل کند، غسل و نمازش صحیح است.
تفاوت در نص است؛ با توجّه به روايات، اگر نجاست لباس يا بدن را فراموش کند، بايد نماز را اعاده کند. ولي اگر نجاست چيزي مانند فرش را فراموش کند و بدن يا لباس مرطوب با آن ملاقات کند، چون علم به سرايت نجاست پيدا نمیکند، نماز صحيح است (با توجّه به اینکه طهارت از نجاست، شرط علمي است نه واقعي).