كسى كه يك لباس بيشتر ندارد هرگاه بدن و لباس او هر دو نجس شود و به‌اندازه‌ی آب كشيدن يكى از آن دو بيشتر آب ندارد احتياط واجب آن است كه بدن را آب بكشد و نماز را با همان لباس نجس بخواند.
هرگاه كسى غير از لباس نجس لباس ديگرى در اختيار ندارد و احتمال نمىدهد تا آخر وقت لباس پاك پيدا كند بايد با همان لباس نماز بخواند.
كسى كه دو لباس دارد و مىداند يكى از آن دو نجس است امّا نمىداند كداميك از آن‌هاست با هیچ‌کدام نمىتواند نماز بخواند و بايد هر دو را آب بكشد و اگر توانايى بر اين كار نداشته باشد بايد دونماز جداگانه با آن دو لباس بخواند.
درصورتی‌که مشقت ندارد تطهیر نماید و إلا با همان حال نماز بخواند.
اگر خون در دهان بوده باشد موجب بطلان نماز نیست ولى اگر به‌ظاهر لب به مقدار درهم و بیشتر رسیده باشد باید نماز را رها کند و دهان را آب بکشد و سپس نماز بخواند و اگر کمتر از درهم باشد و با آب دهان آمیخته شود و خارج شود آن‌هم براى نماز اشکال دارد.
چنانچه ظاهر صورت یا دست او بیش از مقدار درهم آلوده شود باید نماز را بشکند و اعاده کند و اگر کمتر باشد ادامه نماز اشکالى ندارد.
رطوبت مزبور غسل ندارد و اگر قبلاً بعد از بول استبراء کرده پاک است و نمازخواندن با آن اشکالی ندارد.
اگر یقین به نجاست آن ندارید، پاک است و تجسس لازم نیست و میتوان با آن نماز خواند.
باید نمازهایی که بالباس نجس خوانده‌شده است قضا شود.
درصورتی‌که دست و دهان خود را آب بکشد نمازش صحیح است ولی ممکن است مقبول درگاه خدا واقع نشود مگر اینکه توبه کند.
نمازخواندن با عطر و ادکلن اشکالی ندارد.
