مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

كسى كه يك لباس بيشتر ندارد هرگاه بدن و لباس او هر دو نجس شود و به‌اندازه‌ی آب كشيدن يكى از آن دو بيشتر آب ندارد احتياط واجب آن است كه بدن را آب بكشد و نماز را با همان لباس نجس بخواند.

هرگاه شخصی مشغول نماز است و در وسط نماز لباس يا بدن او نجس شود، يا بفهمد لباس يا بدن او نجس شده است امّا نداند همان موقع نجس شده يا از قبل نجس بوده، چنانچه آب در دسترس اوست و آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن آن نماز را به هم نمی‌زند بايد همان موقع آن را آب بكشد، يا عوض كند، سپس نماز را ادامه دهد و اگر ممكن نيست بايد نماز را بشكند و با بدن و لباس پاك نماز بخواند و اين در صورتى است كه وقت تنگ نباشد و الا با همان حال نماز بخواند و نماز او صحیح است.

درصورتی‌که دست و دهان خود را آب بکشد نمازش صحیح است ولی ممکن است مقبول درگاه خدا واقع نشود مگر اینکه توبه کند.

درصورتی‌که جاهل قاصر بوده نمازهایش صحیح است ولی اگر مقصر بوده نمازهایش اشکال دارد.

هرگاه نجس بودن چیزى را فراموش کند و بدن یا لباسش با رطوبت به آن ملاقات کند و نماز بخواند بعد یادش بیاید نماز او صحیح است، همچنین اگر بدنش با رطوبت به چیزى که نجس بودن آن را فراموش کرده ملاقات کند و بدون آنکه خود را آب بکشد، غسل کند، غسل و نمازش صحیح است.

تفاوت در نص است؛ با توجّه به روايات، اگر نجاست لباس يا بدن را فراموش کند، بايد نماز را اعاده کند. ولي اگر نجاست چيزي مانند فرش را فراموش کند و بدن يا لباس مرطوب با آن ملاقات کند، چون علم به سرايت نجاست پيدا نمی‌کند، نماز صحيح است (با توجّه به اینکه طهارت از نجاست، شرط علمي است نه واقعي).

هرگاه كسى غير از لباس نجس لباس ديگرى در اختيار ندارد و احتمال نمى‏دهد تا آخر وقت لباس پاك پيدا كند بايد با همان لباس نماز بخواند.

اگر خون در دهان بوده باشد موجب بطلان نماز نیست ولى اگر به‌ظاهر لب به مقدار درهم و بیشتر رسیده باشد باید نماز را رها کند و دهان را آب بکشد و سپس نماز بخواند و اگر کمتر از درهم باشد و با آب دهان آمیخته شود و خارج شود آن‌هم براى نماز اشکال دارد.

كسى كه دو لباس دارد و مى‏داند يكى از آن دو نجس است امّا نمى‏داند كداميك از آن‌هاست با هیچ‌کدام نمى‏تواند نماز بخواند و بايد هر دو را آب بكشد و اگر توانايى بر اين كار نداشته باشد بايد دونماز جداگانه با آن دو لباس بخواند.

درصورتی‌که بعد از بول استبرا کرده است نمازهای گذشته صحیح است.

درصورتی‌که مشقت ندارد تطهیر نماید و إلا با همان حال نماز بخواند.