عدالت امام‌جمعه و جماعت و حاکم شرع و مرجع تقلید شرط است منتها اثبات عدالت از طرق مختلف امکان‌پذیر است. مثلاً امام جماعتی در مسجد معروف شهر ایستاده و افراد ظاهرالصلاحی به او اقتدا کرده‌اند، این مقدار کافی است و در مورد امام‌جمعه‌ها می‌دانیم تا تحقیق کامل درباره آن‌ها نشود به این مقام منصوب نمی‌شوند.
اگر انحرافِ قبله، کمتر از نود درجه باشد اقتدا به او اشکالی ندارد.
قرائت امام جماعت بايد عربى صحيح باشد. لذا بايد توجه داشت كه عربى صحيح غير از قواعد تجويدى است كه الآن مرسوم شده است چون بسيارى از اين قواعد فقط جهت زيبايى قرائت است نه عربى بودن آن و زمانى می‌توان گفت قرائتى عربى صحيح است كه ازنظر عرب‌ها مشكلى نداشته باشد؛ ضمناً داشتن لهجه عربى لزومى ندارد؛ اما اگر بعضى از ائمّه جماعات، حداقل واجب را نيز رعايت نكردند به آن‌ها بايد تذكّر داد و اگر افاده نکرد نمی‌توان به آن‌ها اقتدا کرد.
نماز را به‌قصد رجاء (یعنی به امید رسیدن به ثواب) ادامه دهد و بعد اعاده کند.
درصورتی‌که امام جماعت را عادل می‌داند اقتدا به او اشکالى ندارد، ولى درهرحال باید از گناه خود توبه کند و اگر مشکل خاصی ایجاد نمی‌شود از او حلالیت بطلبد.
نمازهای سابق صحیح است ولی از این به بعد رعایت نماید.
با توجه به آنچه نوشته‌اید، حمد را می‌خواند و فرادا ادامه می‌دهد.
چنانچه بعضى از اعضاى سجده را داشته باشد و بعضى را نداشته باشد، مانعى ندارد.
اگر موقعى كه امام در ركوع است به او اقتدا كند و به ركوع رود و به ركوع امام برسد نماز او صحيح است، خواه امام ذكر ركوع را گفته باشد يا نه و ركعت اوّل او حساب می‌شود، امّا اگر به ركوع امام نرسد یا در این زمینه شک کند، نمازش را فرادا تمام كند و بنابراحتياط واجب اعاده نمايد. البته اگر پيش از آنکه به‌اندازه ركوع خم شود امام سر از ركوع بردارد، نيت فرادا می‌کند و نمازش صحيح است و اعاده ندارد.
اقتدا کردن به او مانعی ندارد.
