اقتدا به فردی که ریش خود را میتراشد
اقتدا به شخص ریشتراش چه حکمی دارد؟
احتیاط آن است که به چنین شخصی اقتدا نکنند.
احتیاط آن است که به چنین شخصی اقتدا نکنند.
اگر وجوه مزبور را بهعنوان سهم مبارک امام (علیهالسلام) دادهاند، او باید با نظر مجتهد یا نماینده او عمل کند و اگر بهعنوان تبرع بوده باید نظر مردم را تأمین کند.
باید این موارد استثنایى را توجیه کرد؛ شاید او معتقد بوده که در موارد فوق، فردِ غیبت شده جایز الغیبة بوده است هرچند در اعتقاد خود خطا کرده باشد.
اگر در اعتقاد خود متعمّد نباشد، فاسق نيست و فرد خطاکاري است و بايد او را با زبان خوب ارشاد و رفع اشتباه کرد.
کارهاى خلاف شأن مختلف است. در بعضى از موارد حرام و موجب سقوط عدالت و در بعضى موارد کراهت دارد و مسقط عدالت نیست.
گناه صغیره اگر تکرار نشود مضر به عدالت نیست.
عدالت امامجمعه و جماعت و حاکم شرع و مرجع تقلید شرط است منتها اثبات عدالت از طرق مختلف امکانپذیر است. مثلاً امام جماعتی در مسجد معروف شهر ایستاده و افراد ظاهرالصلاحی به او اقتدا کردهاند، این مقدار کافی است و در مورد امامجمعهها میدانیم تا تحقیق کامل درباره آنها نشود به این مقام منصوب نمیشوند.
عدالت يك حالت خداترسى باطنى است كه انسان را از انجام گناه كبيره و تكرار گناه صغيره بازمیدارد و همين اندازه كه با كسى معاشرت داشته باشيم و گناهى از او نبينيم نشانه وجود عدالت است و اين را حسن ظاهر كه حاكى از ملكه باطن است مىگويند.
خالى از اشکال نیست ولى توجّه داشته باشید رعایت احتیاط به تکرار یکى دو بار دلیل بر وسواسى بودن نیست.
گفتن اذکار مذکور بهقصد ذکر مطلق اشکالی ندارد ولی باید ذکر خاص رکوع و سجده نیز گفته شود و به ایشان تذکر دهید که برای مراعات مأمومین حتماً اذکار مخصوص را بگوید.