احراز عدالت فردی که در گذشته گناهکار بوده است
در صورت ارتکاب معصیت توسط یک طلبه، آیا بعد از سپری شدن مدتی طولانی میتوان به او اقتدا کرد یا باید احراز عدالت گردد؟
درصورتیکه عدالت او را احراز کنید میتوانید به او اقتدا کنید.
درصورتیکه عدالت او را احراز کنید میتوانید به او اقتدا کنید.
در صورت فراموشی، نماز صحیح است.
در عدالت امام جماعت ملاك حليّت و حرمت عمل نزد خود اوست نه مأموم، يعنى عدالت امام جماعت به اين صورت براى ديگران احراز میشود كه از او گناه كبيره يا اصرار بر گناه صغیرهای كه حرمت آن نزد خود امام جماعت ثابت است ديده نشود. جهل امام جماعت به حرمت يك عمل، عذر براى او محسوب شده و او در ظاهر گناه نكرده است.
ظاهراً موجب سلب عدالت نمیشود ولی لازم است برای همه مخصوصاً اهل علم این مسائل را رعایت کنند.
ادامهی نماز را بهصورت فرادا بخواند.
اشكالى ندارد چون به نظر او يا مرجع تقليدش اين كار حرام نيست امّا مؤدبانه او را نصيحت كنند به اينكه چون بعضى از مراجع اين عمل را حرام مىدانند لااقل از باب احتياط اين كار را ترك كنند.
اگر بدون گواهینامه رانندگی میکند اقتدا به او اشکال دارد.
نمازهای او صحیح است ولی بعداً مراعات نماید.
درصورتیکه دسترسى به روحانى واجد شرايط نباشد امامت غیرروحانی واجد شرايط امامت جماعت، اشكالى ندارد. ولى اگر دسترسى به روحانى واجد شرايط باشد، احتياط آن است كه او را مقدّم بدارند.
خود او میتواند بهقصد رجاء (یعنی به امید رسیدن به ثواب) نیت جماعت کند و نماز او و کسانی که به او اقتدا کردهاند و او را عادل میدانند صحیح است و لزومى ندارد چیزى به مردم بگوید.