مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در فرض سؤال، اشکالی ندارد و چنانچه شرایط امامت را دارد برای نماز بعدی امام شود.

اشكالى ندارد چون به نظر او يا مرجع تقليدش اين كار حرام نيست امّا مؤدبانه او را نصيحت كنند به اينكه چون بعضى از مراجع اين عمل را حرام مى‏دانند لااقل از باب احتياط اين كار را ترك كنند.

چنانچه اطمینان به عدالت او داشته باشند کافى است.

در عدالت امام جماعت ملاك حليّت و حرمت عمل نزد خود اوست نه مأموم، يعنى عدالت امام جماعت به اين صورت براى ديگران احراز می‌شود كه از او گناه كبيره يا اصرار بر گناه صغیرهای كه حرمت آن نزد خود امام جماعت ثابت است ديده نشود. جهل امام جماعت به حرمت يك عمل، عذر براى او محسوب شده و او در ظاهر گناه نكرده است.

درصورتی‌که توبه کرده و به عدالت بازگشته است و ملکه عدالت در او راسخ گردد و آثارش در او ظاهر شود و به‌طورکلی از گذشته جدا گردد مانعی ندارد.

باید با زبان خوب این مطلب را به او تذکر دهید تا انشاء الله این کار را ترک نماید.

خود او می‌تواند به‌قصد رجاء (یعنی به امید رسیدن به ثواب) نیت جماعت کند و نماز او و کسانی که به او اقتدا کرده‌اند و او را عادل می‌دانند صحیح است و لزومى ندارد چیزى به مردم بگوید.

نمازهای او صحیح است ولی بعداً مراعات نماید.

احتیاط آن است که به چنین شخصی اقتدا نکنند.

اگر وجوه مزبور را به‌عنوان سهم مبارک امام (علیه‌السلام) داده‌اند، او باید با نظر مجتهد یا نماینده او عمل کند و اگر به‌عنوان تبرع بوده باید نظر مردم را تأمین کند.

اگر بدون گواهینامه رانندگی می‌کند اقتدا به او اشکال دارد.

درصورتی‌که عدّه‌ای از مؤمنین ظاهر الصّلاح به وی اقتدا کرده باشند، یا در مساجد مهم شهر که بدون تحقیق با کسی نماز نمی‌خوانند بوده باشد، می‌توان‌ به او اقتدا کرد و فضیلت نماز جماعت را درک نمود.