اقتدا به امامی که قائل به تحریف قرآن است
اقتداء به امام جماعتي که قائل به تحريف قرآن است چه حکمی دارد؟
اگر در اعتقاد خود متعمّد نباشد، فاسق نيست و فرد خطاکاري است و بايد او را با زبان خوب ارشاد و رفع اشتباه کرد.
اگر در اعتقاد خود متعمّد نباشد، فاسق نيست و فرد خطاکاري است و بايد او را با زبان خوب ارشاد و رفع اشتباه کرد.
اگر وجوه مزبور را بهعنوان سهم مبارک امام (علیهالسلام) دادهاند، او باید با نظر مجتهد یا نماینده او عمل کند و اگر بهعنوان تبرع بوده باید نظر مردم را تأمین کند.
درصورتیکه دسترسى به روحانى واجد شرايط نباشد امامت غیرروحانی واجد شرايط امامت جماعت، اشكالى ندارد. ولى اگر دسترسى به روحانى واجد شرايط باشد، احتياط آن است كه او را مقدّم بدارند.
اقتدا کردن به او مانعی ندارد.
باید این موارد استثنایى را توجیه کرد؛ شاید او معتقد بوده که در موارد فوق، فردِ غیبت شده جایز الغیبة بوده است هرچند در اعتقاد خود خطا کرده باشد.
باید با زبان خوب این مطلب را به او تذکر دهید تا انشاء الله این کار را ترک نماید.
چنانچه اطمینان به عدالت او داشته باشند کافى است.
در صورت فراموشی، نماز صحیح است.
اگر مأموم بعد از نماز بفهمد كه امام عادل نبوده و يا خداینکرده كافر بوده است يا نمازش باطل بوده، نماز مأموم صحيح است.
ادامهی نماز را بهصورت فرادا بخواند.