مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

نسبت به مدفوع هر گاه با سه قطعه دستمال جداگانه محل مدفوع را پاک کند پاک می شود ولی نسبت به محل خروج بول فقط با آب پاک می شود.‌

اگر یقین دارد تا قبل از گذشتن وقت، عذر او برطرف می شود و امکان غسل است بنابر احتیاط واجب صبر نماید و بعد از غسل نماز را بخواند و الا چنانچه بتواند تیمّم مى‌کند و نماز خود را با همان حال انجام مى‌دهد، اما اگر نتواند تیمّم کند و وقت تنگ است نماز را بنابر احتیاط واجب با همان حال مى‌خواند و بعد قضا مى‌کند.‌

نیازی به اعاده نیست.

در مورد وطن جدید، چون سابقه سكونت نداشته است ولى در مورد وطن سابق، چون در اين شهر زندگى می‌کرده و وطنش بوده است، لذا ازنظر عرف هنوز اعراض نكرده است و در اين محل زندگى می‌کند.

عرفا صدق نمی‌کند و قاطع سفر محسوب نمی‌شود.

در صورتی که توانایی داشته باشد تمام مدت را روزه باشد مگر این که عسر و حرج داشته باشد.‌

كسى كه اختيارش در سفر با ديگرى است مانند پسرى كه با پدر خود مسافرت مى‏كند، چنانچه بداند سفر پدرش هشت فرسخ است بايد نماز را شكسته بخواند، حتّى اگر كسى را به‌اجبار به‌جايى می‌برند (مانند زندانى) و بداند مسافت او هشت فرسخ يا بيشتر است همين حكم را دارد، مگر اين‏كه احتمال عقلايى بدهد كه پيش از رسيدن به چهار فرسخ از آن‌ها جدا می‌شود و برمی‌گردد.

آنچه براى قصد اقامه لازم است ماندن ده روز است و امّا شب قبل از آن و شب بعدازآن لزومى‏ ندارد، بنابراين اگر از اذان صبح روز اوّل تا غروب روز دهم بماند (يعنى ده روز و نُه شب) بايد نماز را تمام بخواند، اگر بين روز به محل اقامت برسد از ساعتي که به آنجا رسيده تا همان ساعت در فردا را يک روز حساب می‌کند و حتّی یک ساعت کمتر هم کافی نیست.

در فرض سؤال، این کار گشت زنی است و مسافر محسوب نمی‌شود.

مصداق خروج طولانی‌مدت است.

نماز او کامل است زیرا نیت مسافرت نداشته است.

درصورتی‌که مقصد مشخص بوده است ولی مسافت را نمی‌دانسته، قصد اقامت به‌هم‌خورده است.