اگر يقين داشت مسافت موردنظر هشت فرسخ نيست و در اثناء راه فهميد كه هشت فرسخ بوده بايد نماز را شكسته بخواند و اگر تمام خوانده اعاده كند.
آن‌قدر از آخرین منزل دور شوند که صدای اذان را نشنوند.
چنانچه در آنجا مقدارى متوقف شود و بعد تصمیم بگیرد بقیّه راه را ادامه دهد باید نماز را شکسته بخواند؛ و اگر در حال تردید مقدارى از مسافت را طى کند سپس تصمیمش بر ادامه راه شود، چنانچه باقیمانده راه با آنچه قبلاً با قصد طى کرده هشت فرسخ یا بیشتر باشد نماز را شکسته می‌خواند.
اگر بعد از رسيدن به چهار فرسخ از مسافرت خود منصرف شود، بايد نماز را شكسته بخواند، مگر اينكه مردّد درماندن و برگشتن باشد و يا بخواهد همان‌جا ده روز بماند.
اگر قصد اقامت در آن شهرها را ندارد جزء مسافت محسوب می‌شود.
تا یک ماه نماز شکسته است و بعد نمازش را به دلیل کثرت سفر کامل می‌خواند.
كسى كه شغلش مسافرت است اگر ده روز يا بيشتر در محلی بماند، خواه وطن او باشد يا نه خواه از اوّل قصد ده روز داشته يا نه بايد در سفر اوّل نماز را شكسته بخواند و اگر شك كند كه ده روز مانده يا نه بايد نمازش را تمام بخواند.
چنانچه بداند رفت‌وآمد او به آنجا به‌طور متوسط هفته‌ای سه روز خواهد بود، نماز او در آنجا تمام است و اگر نمی‌داند یا مشکوک است شکسته است.
کثیرالسفر بودن به حال خود محفوظ است.
اضافه ماندن اشکالی ندارد و اگر دو سه روز زودتر می‌رود نیز نمازش تمام است ولی اگر زمان قابل‌توجهی زودتر می‌رود نمازش تمام نیست.
هر فرسخ سه میل است و هر میل چهار ذراع متوسط است که با آزمایش و تجربه‌ای که ما داشتیم با واحد کیلومتر حدود 43 کیلومتر می‌شود.
