مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در فرض سؤال، کثیر السفر محسوب می‌شوید.

سفر برای دائم السّفر از حالت فوق‌العاده خارج‌شده است و مانند کسی است که کارش این است و زیاد احساس خستگی نمی‌کند.

سفر برای دائم السّفر از حالت فوق العاده خارج شده است و مانند کسی است که کارش این است و زیاد احساس خستگی نمی کند.

اگر همچنان عنوان کثیر السفر را دارید نماز کامل و روزه صحیح است.

در فرض سؤال مانعی ندارد.

دو روز و نیم می‌شود و کافی نیست.

1 چنانچه سفر به محل تحصیل یا تدریس براى مدّت قابل‌ملاحظه‌ای، مثلاً یک سال یا بیشتر ادامه پیدا کند در حکم وطن است و نماز و روزه در آن تمام است، ماندن ده روز پی‌درپی در آن شرط نیست.2 ـ کسانى که از وطن خود هفته‌ای سه روز یا بیشتر به محل تحصیل می‌روند و این کار براى مدّت قابل‌ملاحظه‌ای (مثلاً یک سال یا بیشتر) ادامه دارد، آن محل نیز به‌حکم وطن آن‌ها است. 3 ـ کسانى که یک یا دو روز براى تحصیل به محلی می‌روند و بازمی‌گردند، نماز و روزه آن‌ها شکسته است.4 ـ هرگاه در ایّام تعطیلى براى انجام کارهاى دیگرى غیر از تحصیل، به محل تحصیل برود، همان احکام بالا درباره او جارى می‌شود.5 ـ کسانى که همه‌روزه‌یا حداقل سه روز در هفته به محل تحصیل یا تدریس می‌روند، یعنى صبح به محل تحصیل یا تدریس می‌روند و عصر بازمی‌گردند و این کار مدّتى ادامه می‌یابد، کثیرالسفر محسوب می‌شوند و نماز و روزه آن‌ها در آن محل و به هنگام رفت‌وبرگشت تمام است. 6 ـ کسانى که به مدّت یک ماه یا بیشتر همه‌روزه به‌جایى به‌اندازه مسافت شرعیّه می‌روند و بازمی‌گردند، حکم کثیرالسّفر را دارند.7 ـ دانشجویان یا معلّمان مشمول بند یک و دو، درصورتی‌که بخواهند روزه آن روزى که به محل تحصیل یا تدریس سفر می‌کنند درست باشد، یا باید طورى بروند که قبل از ظهر به محل تحصیل یا تدریس برسند و نیّت روزه کنند، یا بعدازظهر از وطن خود حرکت کنند تا روزه آن‌ها مشکلى پیدا نکند.8 ـ بعد از فراغت از تحصیل یا تدریس و کارهاى مربوط به امتحان و پایان‌نامه و امثال آن، درصورتی‌که به آن محل بروند، دیگر حکم وطن آن‌ها را ندارد، مگر اینکه قصد داشته باشند در آنجا اقامت مستمر کنند.

اگر محل تحصيل حکم وطن آن‌ها را داشته باشد و در آن محل سکونت می‌کنند نمازشان در آنجا کامل است و نيازي به‌قصد ده روز ندارند و اگر در دوران تحصيل، کثير السفر بوده و حداقل ده روز فاصله‌ایجادشده، در سفر اول نماز و روزه شکسته است ولي در سفرهاي آينده درصورتی‌که ازنظر عرف، ادامه سفرهاي قبلي باشد حکم کثير السفر را دارند.

در فرض سؤال نمازش کامل است.

انسان در یکی از این چهار حالت، کثیر السفر می‌شود و نماز و روزه‌اش در بین راه و مقصد کامل است:1. در مدت‌زمان یک ماه، هرروز (هرچند بدون جمعه‌ها) رفت‌وآمد کند.2. در مدت‌زمان 45 روز، 5 روز در هفته رفت‌وآمد کند.3. در مدت‌زمان دو ماه و بیشتر، حداقل سه روز در هفته (یا 12 روز در ماه) رفت‌وآمد کند.4. در مدت حداقل دو ماه و کمتر از دو سال، حداقل سه روز در هفته درجایی بماند.

حد مشخصی ندارد و در تمام طول سفر تا رسیدن به مقصد و در مقصد حتی در مسیر برگشت وظیفه‌اش شکسته است مگر در سفرهایی که چندین مقصد دارد مقصد اول ملاک است و در سفرهای بسیار طولانی سه چهار روز اول را شکسته بخوانند.

هرگاه خانواده اش مرتباً با او همراه هستند نماز همه ی آنها تمام است.