مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

با توجه به اینکه در عرف ما گفتن این جمله به عنوان اعلام پایان کلام است و قصد تحیت با آن ندارد جواب واجب نیست.‌

يعنى؛ در بين نماز يكى از شرط‌های آن مانند وقت، طهارت از حدث یا خبث، ستر عورت، قبله از بين برود. مثلاً هرگاه بفهمد نماز را پيش از وقت خوانده، يا پشت به قبله به‌جا آورده، بايد آن را اعاده كند و اگر وقت گذشته قضا نمايد.

در فرض سؤال نماز باطل است.

نماز باطل است.

اگر در بين نماز چيزى كه وضو را باطل مى‏كند انجام دهد، خواه عمداً باشد يا سهواً، يا از روى ناچارى نماز او باطل است.

خارج شدن خون از زن مستحاضه نماز را باطل نمی‌کند به‌شرط اینکه به دستورات استحاضه (جلوگیری کردن از خارج شدن و سرایت خون به لباس و بدن) عمل کرده باشد.

درصورتی‌که خطر آبرویی داشته باشد صرف‌نظر کند.

باید نماز را رها کرد و دست را آب کشید و از نو شروع کرد.

چنانچه مى‏داند که از اول تا آخر وقت نماز، به مقدار وضو گرفتن و نمازخواندن مهلت پيدا مى‏كند بايد نماز را در همان وقت مهلت بخواند و به واجبات نماز، قناعت كند. والا وظیفه آن است که يك وضو بگيرد و فوراً مشغول نماز شود و اگر در وسط نماز چيزى خارج شد اعتنا نكند و نماز را بخواند ان‌شاءالله صحيح است؛ حتّى اگر بين دونماز فاصله زيادى نيندازد با همان يك وضو می‌تواند هر دونماز را بخواند.

احتیاط این است که تمام نمازهای روز گذشته را قضا نماید.

اگر بعد از خواندن حمد «آمین» بگويد، احتياط واجب اين است كه نماز را تمام كند و اعاده نمايد ولى اگر از روى اشتباه يا در حال تقيّه بگويد اشكال ندارد.

رفتن به جمعه و جماعات در آخرین فرصت مانعی ندارد.