هرگاه عمداً يا سهواً صورت را به‌تنهایی کاملاً به‌طرف راست يا چپ برگرداند بنا بر احتياط واجب نمازش را اعاده كند، ولى اگر صورت را كمى بگرداند به‌طوری‌که از قبله خارج نشود نماز باطل نمىشود.
اگر به مقداری باشد که صورت نماز و جهت قبله به هم می‌خورد و یا صدق فعل کثیر می‌کند، نماز باطل است.
این مسئله در بسیاری از نقاط به وجود آمده و روشن است که تعیین قبله با قبله‌نماهای صحیح و از طرق جدید اطمینان‌بخش‌تر است و در حال حاضر می‌توانند به‌وسیله قبله‌نماهای سالم، قبله مسجد را تعیین کنند و مطابق آن عمل نمایند اما نمازهایی که سابقاً براثر معلوم نبودن قبله خوانده‌اند اشکالی ندارد و امواتی که دفن شده‌اند نباید نسبت به آن‌ها اقدامی کرد ولی اموات جدید را طبق قبله فعلی دفن کنند.
يعنى؛ در بين نماز يكى از شرط‌های آن مانند وقت، طهارت از حدث یا خبث، ستر عورت، قبله از بين برود. مثلاً هرگاه بفهمد نماز را پيش از وقت خوانده، يا پشت به قبله به‌جا آورده، بايد آن را اعاده كند و اگر وقت گذشته قضا نمايد.
واجب نیست ولی خوب است مطابق آن عمل شود.
اشکالی ندارد ولی تکرار نکند.
اگر انجام مبطل به‌گونه‌ای باشد که صورت نماز به هم بخورد باید نماز را دوباره بخواند هرچند سهوی باشد.
در فرض سؤال نماز باطل است.
نماز اشکال دارد و خوردن ناس با توجّه به ضررهاى فراوان آن در غیر نماز هم اشکال دارد.
اگر پشت به قبله كند يا کاملاً به‌طرف راست يا چپ قبله برگردد، خواه از روى عمد باشد يا فراموشى، همچنين اگر عمداً به‌قدری منحرف شود كه نگويند روبه‌قبله است نمازش باطل است.
هرگاه سجده را فراموش كند اگر پيش از ركوع ركعت بعد يادش بيايد بايد بنشيند و سجده را بخواند و دوباره برخيزد و از نو تسبيحات را بخواند، امّا اگر در ركوع يا بعدازآن يادش بيايد نمازش صحيح است و برگشتن واجب نيست و باید قضای آن را بعد از نماز به‌جا آورد.
