مستحب است روزه‌دار نماز مغرب و عشا را پيش از افطار بخواند، ولى اگر حضور قلب ندارد، يا كسى منتظر اوست، بهتر است اوّل افطار كند، امّا به‌قدری كه بتواند نماز را در وقت فضيلت به‌جا آورد.
با غروب آفتاب نماز ظهر و عصر قضا می‌شود؛ ولى احتیاط مستحب آن است که نماز مغرب و عشاء را تا مغرب تأخیر بیندازد.
با توجه به اینکه اذان را دیرتر از مغرب می‌گویند اگر بعد از غروب آفتاب نماز مغرب را خوانده هر دونماز صحیح است.
اگر كسى در اين وقت اشتباهاً نماز عشا را قبل از نماز مغرب بخواند و بعد از نماز متوجّه شود، نمازش صحيح است و بايد نماز مغرب را بعداً به‌جا آورد.
هرگاه از روى غفلت يا فراموشى شروع به نماز عشا كند و در اثنا بفهمد كه نماز مغرب را نخوانده بايد نيّت را به نماز مغرب برگرداند، مگر اينكه وارد ركوع ركعت چهارم شده باشد كه در اين صورت عدول جايز نيست و بايد ادامه دهد و نماز مغرب را بعد به‌جا آورد.
اگر كسى عمداً تا اين موقع نماز مغرب را تأخير اندازد بايد اوّل نماز عشا را بخواند و بعد نماز مغرب را قضا كند.
هرگاه عمداً نماز مغرب و عشا را تا نصف شب نخواند وقت آن گذشته و بايد قضا كند، امّا اگر به‌واسطه عذرى نخوانده باشد بايد تا قبل از نماز صبح به‌جا آورد و نماز او ادا است.
خواندن نماز مغرب کفایت می‌کند و لزومی به اعاده‌ی نماز عشاء نیست.
بله باید به نیت ادا بخواند.
در این‌گونه امور باید از کسانی که به وضع محل آشنایی دارند تحقیق نمود و در صورت عدم دسترسی باید عمل به احتیاط کرد.
با توجه به آنچه نوشته‌شده است نماز خوانده‌شده کافی نیست و بنا بر احتیاط واجب باید قضا کند مگر به نیت مافی الذمه خوانده باشد و یا با توجه به این وقت از سال (تابستان) حداقل رکعت اول قبل از نیمه‌شب شرعی واقع شد باشد.
