درصورتی‌که عقیده خود را ابراز و اعلان نکند مجازاتی نمی‌شود ولی از اسلام خارج خواهد شد و همسر او نیز باید از او جدا شود و وظیفه شما آن است که ایشان را با زبان خوش توأم باادب و احترام نهی از منکر کنید و اگر مؤثر نشد با ایشان قطع رابطه نمایید.
گرچه آن‌ها جزو دشمنان اسلام هستند ولی مصداق کفار حربی محسوب نمی‌شوند.
با توجه به اینکه امام حکم آن را صادر کرده‌اند مخالفت آن حکم نمی‌توان کرد.
بغاة مسلمانانی هستند که بر ضد حکومت اسلامی قیام می‌کنند و در برخی موارد حکم کفار رادارند.
كافر يعنى كسى كه خدا، يا پيامبر اسلام (صلی‌الله علیه و آله) را قبول ندارد، يا براى خدا شريكى قرار مىدهد بنا بر احتياط واجب در غير موارد ضرورت باید از آن‌ها اجتناب کنند، هرچند به يكى از اديان آسمانى، مانند آيين يهود و نصارى ايمان داشته باشد.
درصورتی‌که مجالس صوفیان بوده باشد شرکت در آن جایز نیست زیرا آن‌ها انحرافاتی ازنظر عقاید و عمل دارند ولی اگر عرفای اسلامی و اهل سیر و سلوک شرعی باشند مانعی ندارد و ریاضت‌های مشروع جایز است.
پیوند اعضاى مؤمن به کافر و بالعکس اشکالى ندارد.
نسبت به مساجد احتیاط آن است که وارد هیچ‌کدام نشود مگر برای اهداف ضروری مثل دعوت آن‌ها به‌سوی اسلام و همچنین حرم‌های ائمه علیهم‌السلام.
وحدت وجود معانى متعددى دارد، آنچه به‌طورقطع باطل و به عقیده همه فقها موجب خروج از اسلام است این است که کسى معتقد باشد در عالم هستی یک وجود بیش نیست و خداوند عین موجودات این جهان است و خالق و مخلوق و عابد و معبودى وجود ندارد همان‌طور که بهشت و دوزخ نیز عین وجود اوست و لازمه آن انکار بسیارى از مسلّمات دین است، هرگاه کسى ملتزم به لوازم آن بشود خارج از اسلام است و غالب فقهاى معاصرـ اعمّ از احیا و اموات (رضوان اللّه تعالى علیهم) این موضوع را پذیرفته و در حواشى عروه به آن اشاره‌کرده‌اند. و كسانى كه معتقدند خدا در انسان، يا موجود ديگرى حلول كرده و با آن‌یکی شده، يا خدا را جسم بدانند احتياط واجب، اجتناب از آن‌هاست.
کفار ذاتاً نجس نیستند؛ ولی چون از نجاسات ظاهری پرهیز نمی‌کنند برای آن‌هایی که نیازی به معاشرت ندارند، احتیاط واجب آن است که آلوده به زندگی آن‌ها نشوند.
