هنگامی‌که موضوع در هرکسی ثابت شود باید به تکلیف عمل کند ولی حکم اعدام جز به دستور حاکم شرع جایز نیست یعنی اگر خود فرد مرتد بعدها توبه کند باید همسر و اموال خود را رها کند و برود.
درصورتی‌که عقیده خود را ابراز و اعلان نکند مجازاتی نمی‌شود ولی از اسلام خارج خواهد شد و همسر او نیز باید از او جدا شود و وظیفه شما آن است که ایشان را با زبان خوش توأم باادب و احترام نهی از منکر کنید و اگر مؤثر نشد با ایشان قطع رابطه نمایید.
چنین کسی مرتد است ولی مادام که تظاهر و تبلیغ نکند جان و مالش محفوظ است.
با توجه به اینکه امام حکم آن را صادر کرده‌اند مخالفت آن حکم نمی‌توان کرد.
هرگونه اهانت به مقام شامخ امامان معصوم (علیهم‌السلام) و توهین به آن بزرگواران درصورتی‌که توهین‌کننده مسلمان باشد موجب ارتداد است و اگر مسلمان نباشد در حکم ساب النبی (صلی‌الله علیه و آله) است و این‌گونه افراد در اسلام مجازات بسیار سنگینی دارند. خداوند مسلمین و مخصوصاً پیروان مکتب اهل‌بیت (علیهم‌السلام) را از شر دشمنان مصون و محفوظ دارد.
