مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر شك كند كه مخرج را پاک‌کرده، بايد خود را تطهير كند، ولى اگر بعد از نماز شك كند، نمازش صحيح، امّا براى نمازهاى بعد بايد خود را تطهير كند.

هرگاه مخرج غائط را با سه قطعه‌سنگ، يا كاغذ و مانند آن پاك كنند و ذرات كوچكى كه معمولاً جز با آب برطرف نمى‏شود باقى بماند، ضررى ندارد و می‌تواند با آن نماز بخواند.

در شستن مخرج بول و غائط فرق ميان مجراى طبيعى و غيرطبيعى نيست، ولى در مخرج غيرطبيعى غير آب كفايت نمى ‏كند.

مخرج بول با غير آب پاك نمى‏شود و تطهیر با شيلنگ‏هاى متّصل به آب‌لوله‌کشی كه در حكم جارى است و همچنین آب قلیل، یک‌مرتبه کافی است؛ هرچند بهتر است با آب قلیل دو بار باشد.

در مواردى كه می‌توان مخرج غائط را با غير آب تميز كرد، شستن با آب بهتر است.

هرگاه با سه طرف يك قطعه‌سنگ محل را پاك كند كافى است، همچنين با سه‌گوشه يك قطعه كاغذ و پارچه.

در فرض مسئله که محل ضرورت است اشکالى ندارد.

مخرج غائط را می‌توان با آب شست، يا با سه قطعه كاغذ يا سنگ يا پارچه يا مانند آن تميز كرد، مگر درصورتی‌که از حدّ معمول تجاوز كرده و اطراف مخرج را آلوده نموده باشد، يا نجاست ديگرى مانند خون با آن بيرون آيد، يا از خارج نجاستى به آن برسد، كه در اين حال فقط با آب پاك می‌شود.