در صورتى که مسلّم باشد حمل از زناست، و احتمال الحاق به زوج شرعى نباشد، عدّه اى براى حمل نیست، تنها عدّه طلاق دارد و وطى به شبهه عدّه دارد، و در صورت حمل عدّه آن وضع حمل است.
زن در عدّه وطی به شبهه، به شوهرش نامحرم نیست؛ تنها باید از دخول خودداری کند.
در صورتی که دخول شده است باید عده وطی به شبهه نگه دارد و در مورد ذکر شده می توانید نامزدی را طولانی کنید.
زنى که حامل از زناست عدّه ندارد، و جایز است به عقد زانى یا غیر او درآید واگر او را طلاق داد عدّه او به اقراء یا سه ماه است و وضع حمل معیار نیست و امّا در مورد طهر غیر مواقعه چون این شرط در حامل ساقط است مى تواند او را طلاق دهد، بنابراین اگر عادت ماهانه نمى بیند سه ماه صبر مى کند و ازدواج مى نماید.
این خانم بر شخص دوّم حرام ابد شده است.
هرگاه با زن نامحرمى به گمان این که همسر اوست نزدیکى کند، زن باید عدّه نگه دارد(به مقدار عدّه طلاق) خواه زن بداند که او شوهرش نیست یا نه و اگر مرد مى داند که آن زن همسرش نیست ولى زن او را شوهر خود مى داند در این صورت نیز باید عدّه نگه دارد ( به مقدار عدّه طلاق )؛ و مبدأ عدّه ی وطی به شبهه از زمان آخرین آمیزش است.
اگر چه عقدي که به مصلحت دختر نبوده، باطل است؛ ولي چون وطي به شبهه است عدّه دارد و با اتمام حمل، عدّه تمام مي شود.
