در صورتى که در مسجد نباشد، و نیّت نماز نکنند مانعى ندارد؛ هر چند بظاهر همراه جمعیّت بصورت نماز برخیزند.
زنى كه شك دارد يائسه شده يا نه، هر گاه خونى ببيند و نداند حيض است يا نه، بايد بنا بگذارد كه حيض است و هنوز يائسه نشده است.
زنان باردار یا شیرده نیز ممکن است حائض شوند؛ بنابراین اگر خون ناشي از زخم و جرح يا عفونت باشد و يا احتمال قوي بدهد که مربوط به آن است بايد نمازها را بخواند ولي اگر با ايام عادت مصادف شد خوني که احتمال مي دهد مربوط به عادت باشد و جريان داشته باشد (نشانه هاي خون حيض را داشته باشد) حکم حيض را دارد و اگر عادت ندارد به نشانه ها رجوع می کند.
در فرض سؤال، باید بنا را بر پاکی بگذارد و روزه او صحیح است.
در صورتى که ضرورتی وجود داشته باشد مانعی ندارد.
تمام عبادتهايى كه با وضو يا غسل يا تيمّم انجام مى شود، مانند نماز و روزه و طواف خانه خدا، برای زن حائض حرام می باشد؛ ولى به جا آوردن عباداتى كه طهارت در آن شرط نيست مانند نماز ميّت مانعى ندارد.
تمامی اقسام زنان حائض هرگاه پيش از ده روز پاك شود ولى احتمال مى دهد كه در باطن خون است بايد به وسيله قدرى پنبه خود را امتحان كند، چنانچه پاك بود غسل كند و عبادتهاى خود را انجام دهد و اگر پاك نبود، هرچند به خونابه آلوده باشد بايد مطابق احكام حائض عمل نمايد.
چنانچه زن، عادت معين دارد (مثلا هفت روز) و روز هشتم نيز خون ديده است، بنا را بر حیض می گذارد. اگر خون در روز دهم قطع شد همه ی ده روز، حيض است و روزه تمام اين ده روز را بايد قضا کند و اگر خون تا روز يازدهم نيز ادامه داشت باید به حکم استحاضه عمل کند. بنابراین برای روزه، قبل از اذان صبح روز یازدهم غسل می کند و روزه می گیرد.
نزديکي(دخول) با همسر در ايام عادت ماهيانه (حتي اگر لکه کمرنگي ببيند) بر مرد و زن حرام است اما لذتهاي ديگر و بازی کردن با همسر مانعي ندارد و کفاره هم ندارد.
چنانچه در ایام عادت ماهانه نزدیکی صورت بگیرد علاوه بر این که زن و مرد مرتکب گناه شده اند، بهتر است مرد کفاره بدهد (اختصاص به مرد دارد) و كفّاره آن، در ثلث اوّل روزهاى حيض، يك مثقال طلاى سكّه دار، يا قيمت آن است (مثقال شرعى 18 نخود مىباشد) و اگر در ثلث دوم باشد نيم مثقال و اگر در ثلث سوم باشد يك چهارم مثقال است. بنابر اين، اگر ايّام عادت شش روز باشد دو روز اوّل يك مثقال، دو روز وسط نيم مثقال و دو روز آخر يك چهارم مثقال شرعی كفّاره دارد.
عبادات او اشكالی ندارد و از قبيل خطاى در تطبيق است.
زنان سيّده و غير سيّده هر دو بعد از تمام شدن پنجاه سال قمرى يائسه مى شوند، يعنى اگر در اين سن و سال خونى ببينند خون حيض نيست و استحاضه است مگر این که خون جراحت و مانند آن باشد و سن يائسگي مربوط به خون هاي مشکوک است؛ بنابر این هرگاه خوني که پس از سن يائسگي مي بينند تمام شرايط حيض را داشته باشد، عادت ماهانه محسوب ميشود و باید مطابق آن عمل کنند.نکته اینکه در مورد زن یائسه: 50 سال قمری تقریبا 543 روز و 18 ساعت ، یعنی 18 ماه و سه روز کمتر از 50 سال شمسی است. بنابراین، سنّ یائسگی به سال شمسی تقریباً 48 سال و 6 ماه می شود.
