اگر راه تشخیص باردارى منحصر به سؤال از بیمار است، در فرض مسئله مسئولیتی ندارد.
درصورتی‌که احتمال بیمارى، احتمال قابل‌ملاحظه‌ای باشد، این اقدام اشکال ندارد و مسئول نیست.
چنانچه امکان تهیّه وجود داشته و اقدام نکرده‌اند، مسئولین آن بخش و مسئولین بیمارستان در برابر این حوادث ضامن خواهند بود.
مسئولیت ندارد، ولى باید داروهاى مشکوک و مضر به بیمار ندهد.
سهل‌انگاری در این امور مسئولیت شدید دارد و ضامن می‌باشند.
در صورت تشخیص نادرست، طبیب ضامن است، مگر اینکه قبلاً به‌طور خصوصى یا به‌طور عام نسبت به خسارت‌ها اعلام برائت کرده باشد؛ و در صورت سهل‌انگاری در تشخیص، طبیب به‌هرحال ضامن است، چون کوتاهى کرده است.
درصورتی‌که این مسئله از قبل به مریض تفهیم شود که چنین خطرى ممکن است در پیش باشد و مریض راضى شود، یا وقوع چنین مطلبى بسیار نادر باشد، طبیب ضامن نیست.
اگر پزشک اثر زیان‌بخش دارو را اعلام کند مسئولیتی در برابر عارضه ندارد و اگر اعلام نکند، مسئول است. ولى درهرصورت پزشک باید مقاومت کرده و داروى مضر را به بیمار معرفی نکند.
در مورد اوّل پزشک و در مورد دوم تزریق کننده ضامن است. در مورد سوم چنانچه مرگ یا عارضه، ناشى از خطاى تزریق کننده باشد، او ضامن است; مگر اینکه قبلاً به‌طور خصوصى یا به‌طور عام از بیماران خود برائت گرفته باشد و اگر به خاطر عیب و علّت غیرعادی در بیمار بوده، ضامن نیست؛ و در مورد چهارم تزریق کننده ضامن است.
درصورتی‌که پزشک سهل‌انگاری نکرده باشد و از بیمار یا اولیاى وى برائت گرفته باشد ضامن نیست.
