مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر آیه سجده را از مثلِ بلندگو که صداى انسان را می‌رساند بشنود، واجب است سجده کند.

چون همانند جوراب نوک انگشت روی زمین قرار می‌گیرد مانعی ندارد.

هرگاه كسى می‌تواند ركوع كند امّا به خاطر بيمارى يا علّت ديگرى نمى‏تواند به‌اندازه ذكر واجب توقّف كند بايد پيش از آن‏كه از حال ركوع خارج شود ذكر واجب را بگويد هرچند بدن آرام نباشد و اگر نتواند، در حال برخاستن ذكر را تمام كند.

كسى كه نمى‏تواند به‌اندازه ركوع خم شود اگر بتواند بايد به چيزى تكيه كند و ركوع نمايد و اگر آن‌هم ممكن نشود بايد به هراندازه كه ممكن است‏ خم شود و اگر هيچ نتواند خم شود بايد ركوع را به‌صورت نشسته انجام دهد و اگر آن‌هم ممكن نشود در حال ايستاده با سر اشاره مى‏كند و اگر اين را هم نتواند به نيّت ركوع چشم‌ها را بر هم مى‏گذارد و ذكر را مى‏گويد و به نيّت برخاستن از ركوع چشم‌ها را بازمى‏كند.

هرگاه انسان آيه سجده را بخواند يا گوش كند بايد فوراً به سجده رود و اگر فراموش كرد هر زمان يادش آيد سجده واجب است و اگر گوش ندهد بلكه آيه سجده به گوشش بخورد، بنا بر احتياط واجب بايد سجده كند.

بهتر است صبر كنيد بعداً بخوانيد.

به محل سجده نگاه کند بهتر است و مستحبات را تا آنجا که تطبیق می‌کند انجام دهد.

در سجده بايد هفت موضع بر زمين قرار گيرد: پيشانى، كف دست‌ها، سر دوزانو، سر دو انگشت بزرگ‌پا و هرگاه يكى از اين اعضا را عمداً بر زمين نگذارد سجده‌اش باطل است و اگر سهواً پيشانى را به زمين نگذارد باز سجده باطل است، امّا اگر پيشانى به زمين باشد و بعضى ديگر از اعضا را سهواً به زمين نگذارد سجده صحيح است.

بنا بر احتياط واجب جاى پيشانى نمازگزار بايد از جاى زانوهايش بيش از چهار انگشت بسته، بالاتر و پایین‌تر نباشد، همچنين جاى پيشانى نسبت به‌جاى انگشتان پاى او، خواه زمين سراشيبى باشد يا نباشد.

براى سجده واجب قرآن كافى است به سجده رود و ذكر گفتن واجب نیست، امّا بهتر است ذكر بگويد و بهتر است اين ذكر را انتخاب كند: «لا اله إلَّااللَّهُ حَقّاً حَقّاً لا اله إلَّااللَّهُ ايماناً وَ تَصْديقاً لا اله إلَّااللَّهُ عُبُودِيَّةً وَرِقّاً سَجَدْتُ لَكَ يا رَبِّ تَعَبُّداً وَرِقّاً لا مُسْتَنْكِفاً وَ لا مُسْتَكْبِراً بَلْ انَا عَبْدٌ ذَليلٌ ضَعيفٌ خائِفٌ مُسْتَجيرٌ».

احتیاطاً نماز را اعاده کند ولی اگر می‌داند بی‌اختیار بوده اشکال ندارد.

در مواقعی که بیم خطر هنگام ایستادن برای نماز می‌رود و یا بیم خطر در استعمال آب است باید نشسته بخواند و تیمم کند.