تفاوت قصد رجا و قربت مطلقه در نیت
تفاوت بین قصد قربت مطلقه و قصد رجا در نیت چیست؟
قربت مطلقه امر دارد؛ ولی در قصد رجا، امر مشکوک است.
قربت مطلقه امر دارد؛ ولی در قصد رجا، امر مشکوک است.
نيّت بايد تا آخر نماز ادامه داشته باشد و اگر طورى غافل شود كه نداند چه مىكند نمازش باطل است.
اگر قسمتى از نماز را بهقصد ريا انجام دهد نماز باطل است، خواه قسمت واجب باشد مثل حمد و سوره، يا مستحب مانند قنوت، بنابراحتياط واجب.
بهتر است نیّت جماعت کند تا از ثواب نماز جماعت بهرهمند شود.
هرگاه قصد قربت داشته باشد مانعى ندارد. البته جهر و اخفات را باید رعایت کند.
اشکال ندارد نماز آنها صحیح است.
نماز او باطل نیست اما نیتی که کرده لغو است و اثری ندارد.
احتیاط اعاده نماز ظهر بعد ازقضای نماز صبح است.
هرگاه اصل نماز را براى خدا مىخواند، ولى بهقصد ريا آن را در مسجد يا در اوّل وقت يا با جماعت انجام مىدهد نمازش باطل است، ولى اگر براى ريا نيست بلكه نمازخواندن در اوّل وقت يا در مسجد براى او راحتتر است اشكالى ندارد.
باید به نیت مافی الذمه (یعنى آنچه وظیفه اوست) بخوانید.
جایز نیست ولی میتواند آن نماز را عدول کند به نماز ظهر.
اگر در صف جماعت ایستاده نماز را به نیّت جماعت ادامه دهد.